درست یک هفته از تصمیم گروه ویژه اقدام مالی (FATF) برای بازگرداندن ایران به لیست سیاه این سازمان بین المللی میگذرد. اما آیا مسببین داخلی این تصمیم در مجمع تشخیص مصلحت نظام و حامیان آن در بیرون از مجمع، مسئولیت این تصمیم را خواهند پذیرفت؟
معنای قرار گرفتن ایران در لیست سیاه برای همه بانکها و موسسات مالی دنیا این است که ایران محلی برای حمایت مالی از تروریسم و مرکز پولشویی محسوب میشود؛ تصمیمی که پیش از این تنها در مورد یک کشور یعنی کره شمالی گرفته شده بود. با این شرایط هرگونه رابطه مالی و تبادلات بانکی کشورهای جهان با ایران، در زمرهی جرائم پولشویی و تامین مالی تروریسم قرار میگیرد؛ شرایط به گونهای است که حتی کشورهای حامی ایران مانند روسیه و یا چین هم حاضر به مراوده مالی با ایران نخواهند بود و این موضوع را هم پیش از این گوشزد کرده بودند. بیسبب نیست که این اتفاق بر بازارهای مالی کشور بعد از دو هفته انتظار برای اعلام تصمیم fatf تاثیر گذاشت و قیمت سکه و ارز رکورد تازهای ثبت کرد؛ بهگونهای که حالا با گذشت یک هفته قیمت سکه از مرز ۶ میلیون تومان عبور کرده و نرخ دلار هم در نزدیکیهای کانال ۱۶ هزار تومان قرار دارد.
با اینکه از مدتها قبل معاون حقوقی رئیسجمهور و وزرای اقتصادی و خارجه بارها در جلسات مجمع درباره تبعات بازگشت ایران به لیست سیاه هشدار داده بودند، ولی مخالفت بخشی از اعضای مجمع تشخیص مصلحت که از قضا همگی آنها پایگاه اصولگرایی دارند، مانع از به نتیجه رسیدن نشستهای مجمع درباره دو لایحه معطل مانده مرتبط با FATF شد. بیسبب نبود که رئیسجمهور هفته گذشته در جلسه هیئت دولت با لحنی کنایی گفت: «در هر حال FATF، عدم تصمیم جمعی خارج از اختیار دولت و مجلس را بهانه قرار داده و مصوبهای خلاف مصالح ملت ایران صادر کرد که همانگونه که انتظار میرفت موجب خرسندی امریکا شد و توجیهگر تشدید تحریمهای ظالمانه و غیرانسانی خواهد بود. اینک وقت آن است که آنها که بهانه به دست امریکا دادهاند، پاسخگوی موضعگیری غیرکارشناسانه خود باشند.»
هرچند به نظر عجیب میآید اما واقعیت این است که اقدامات و منافع یک جناح سیاسی با منافع و اقدامات امریکا و اسرائیل و عربستان علیه ایران همراستا درآمده؛ آن هم جناحی که خود را معیار مبارزه با امریکا و اسرائیل و سیاستهایشان میداند. چه در ماجرای برجام که هم فریاد ترامپ را به هوا برده بود و هم اصولگرایان تندرو آن را معاهدهای خفتبار قلمداد کرده و با ترکمانچای مقایسه میکنند و هم بر سر پیوستن به FATF که طیف مشخصی از اصولگرایان با همه ابزارهایشان تلاش کردند تا مانع از پیوستن ایران به سازمان بین المللی شوند. تلاشی که اتفاقا در دستور کار آمریکا، اسرائیل و عربستان هم بود. به همین دلیل ظریف وزیر امور خارجه خبر داده بود که برخلاف اکثریت هیاتهای حاضر در آخرین نشست FATF که در حمایت از ایران سخنرانی کردند، «۳ رژیم حامی تروریسم یعنی آمریکا، عربستان و اسرائیل به دنبال فرستادن ایران به فهرست سیاه FATF هستند.»
حالا علاوه بر شوکی که قرار گرفتن ایران در لیست سیاه fatf در کوتاه مدت به اقتصاد ایران وارد کرده و نرخ ارز و طلا را افزایشی کرده، این تصمیم در دراز مدت هم اقتصاد ایران را ایزوله کرده و هرگونه مراودات مالی بانکی با دنیا و حتی با کشورهایی مانند چین و روسیه را غیرممکن میکند. امری که ظاهرا اصولگرایان نسبت به آن دغدغهای ندارند. به همین دلیل است که گذشته از بسیاری از چهرههای اصولگرای حاضر در مجمع که نسبت به این تصمیم سکوت کرده و اظهار نظری نکردهاند برخی دیگر تلاش میکنند تا اوضاع را عادی جلوه دهند. از جمله نقوی حسینی سخنگوی اصولگرای کمیسیون امنیت ملی در واکنش به تصمیم FATF تأکید کرده که «هیچ اتفاق جدیدی برای ایران با پذیرش شروط FATF رخ نخواهد داد چون با تحریمهای فعلی هم عملاً ما دارای محدودیتهای مالی هستیم.» اما آیا ایران قرار است تا ابد در تحریم باقی بماند؟ حالا که اصولگرایان مجلس یازدهم را از آن خود کردند برنامه آنها برای اداره کشور با این شرایط چه خواهد بود؟ آنها با همین دست فرمان حرکت خواهند کرد یا مجلس یازدهم بار دیگر لوایح مرتبط با FATF را بررسی و راه تعامل با دنیا را باز خواهد کرد؟ دستکم پاسخ علی مطهری به این سوال مثبت است. او به روزنامه ایران گفته است: «من معتقدم با روی کار آمدن یک چنین مجلس یکدستی که بعد از آن هم احتمالاً یک دولت یکدست همراه به وجود خواهد آمد، بسیاری از این مشکلات که عامل آن هم بیشتر خودشان بودهاند رفع خواهد شد. لذا این اتفاق را مبارک میدانم. چون مشکل دوستان ما این است که چرا قدرت در دست ما نیست؟ و وقتی که قدرت را به دست بگیرند و ببینند با روشهایی مثل برهم زدن برجام و کارشکنی در مورد FATF نمیتوان کشور را اداره کرد، خودشان مشکلات را حل میکنند. در واقع مشکل، جنگ قدرت است.»این گمانهزنی وقتی پررنگتر میشود که بدانیم هنوز فرصت تغییر این تصمیم وجود دارد. چه آنکه تلاشهای دیپلماتیک ایران باعث شده تا تصمیم FATF با تخفیفاتی همراه باشد. مهمترین آن این است که «در صورت پیوستن ایران به کنوانسیون پالرمو و سیافتی، نام ایران از فهرست سیاه حذف میشود. این بند به این معنا است که فعلا action plan قبلی که ایران به ۳۹ مورد از ۴۱ مورد آن پاسخ داده به قوت خود باقی است و نیازی به پذیرش action plan جدید نیست.» یعنی با تایید لوایح مورد نظر در نشستهای بعدی مجمع، زمینه خروج ایران از لیست سیاه در نشست چهار ماه بعد FATF فراهم خواهد شد. اما آیا اصولگرایان این فرصت را تا به دست گرفتن قدرت از سوی خودشان به تعویق خواهند انداخت؟
باید منتظر ماند و دید.