روند نزولی دلار به روز چهارم رسید و قیمت آن تا نزدیکی مرز ۱۰ هزار تومانی نزول کرد. روز گذشته دلار با ۶۵۰ تومان افت به قیمت ۱۰ هزار و ۲۵۰ تومان رسید. به گفته فعالان، نکته منحصر به فرد بازار ارز روز چهارم هفته افت شدید قیمت دلار در کف بازار نسبت به قیمت صرافی‌های منتخب بازارساز بود. نوسان‌گیران قصد داشتند با کاهشی کردن شدید قیمت‌ها زمینه را برای کسب سود فراهم کنند؛ ولی بازارساز تلاش می‌کرد با پیگیری سیاست منطقی مدیریت نوسانات، اجازه قدرت‌نمایی به این دسته را ندهد.
در چهارمین روز هفته، افت دلار شدت گرفت و قیمت این ارز به سوی مرز ۱۰ هزار تومانی سرازیر شد. روز سه‌شنبه، قیمت دلار حدود ساعت ۴ بعدازظهر در بازار آزاد به ۱۰ هزار و ۲۵۰ تومان رسید که ۶۵۰ تومان کمتر از قیمت آن در همین مقطع زمانی روز دوشنبه بود. به گفته فعالان، دیروز در مقاطعی از روز دلار در میان دلالان با ارقامی مانند ۱۰ هزار و ۱۷۰ و ۱۰ هزار و ۱۵۰ تومان نیز معامله شد. در‌حالی‌که دلار در میان دلالان و بازیگران کف بازار افت شدیدی را تجربه می‌کرد، صرافی بزرگ دولتی منتخب بانک مرکزی قیمت دلار خود را حدود ساعت ۴ بعدازظهر ۱۰ هزار و ۳۲۰ تومان درج کرده بود. در ساعات ابتدایی روز نیز این رقم نزدیک به ۱۰ هزار و ۷۰۰ تومان بود. روند قیمت‌ها در روز گذشته از دو جهت جالب توجه بود؛ یکی آنکه بازار همچنان حرکت در مسیر نزولی را ادامه داد، حال آنکه در ۶ ماه ابتدایی سال عمدتا روند افزایشی داشت. دومین حرکت معکوس بازار در روز گذشته که منحصربه‌فرد بود، افت شدید قیمت دلار در کف بازار نسبت به قیمت صرافی‌های منتخب بود. به گفته بیشتر بازیگران بازار، در بیشتر مقاطع روز قیمت صرافی‌های منتخب بالاتر از نرخ دلار در کف بازار بود. در واقع روز سه‌شنبه اشتیاق دلالان چنان بیشتر از عرضه‌کنندگان رسمی بازار بود که قیمت دلار در کف بازار شدت افت بیشتری را تجربه می‌کرد. به باور برخی فعالان، این اتفاق یک دلیل عمده داشت که کمبود تقاضا در بازار عنوان شده است. از نظر این دسته وقتی تقاضایی در بازار وجود ندارد، نوسان‌گیران فرصت کسب سود از بالا رفتن قیمت‌ها را از دست می‌دهند؛ در این شرایط تنها یک راه برای کسب سود برای نوسان‌گیران وجود دارد و آن کاهشی کردن قیمت‌هاست. در این شرایط این دسته سعی می‌کنند قیمت دلار را تا کف معینی پایین بیاورند و با افزایش خریدها در آن نقطه و ورود تقاضای جدید به بازار قیمت‌ها را به سطوح بالاتر ببرند. در واقع، نوسان‌گیران سعی می‌کنند با کاهشی کردن قیمت‌ها تقاضای جدیدی برای دلار در سطوح پایین‌تری ایجاد کنند. آنها از این طریق (نوسان‌گیری) می‌توانند ریال بیشتری به دست آورند و خود را برای نوسانات بعدی آماده کنند. با این حال، آنچه شاید برای خود نوسان‌گیران نیز جالب بود، عدم‌حضور تقاضای جدی برای خرید دلار در نزدیکی مرز ۱۰ هزار تومانی بود. باید دید نوسان‌گیران همچنان تلاش خواهند کرد با کاهشی کردن قیمت‌ها به‌دنبال کسب سود باشند یا خود در این مرز خریدها را بالا خواهند برد. در مقابل استراتژی تله مانند دلالان برای افت شدید قیمت‌ها، بازارساز روز سه‌شنبه سعی کرد با ثبت ارقام منطقی، نوسان بیشتری را به بازار تحمیل نکند. به گفته فعالان، روز سه‌شنبه حدود ساعت ۲بعدازظهر، دلار صرافی‌های منتخب بازارساز حدود ۱۰ هزار و ۴۰۰ تومان و ۲۰۰ تومان بیشتر از قیمت دلالان بود. بازارساز حدود ساعت ۴ بعدازظهر قیمت دلار را ۱۰ هزار و ۳۲۰ تومان تعیین کرد که همچنان ۷۰ تومان بالاتر از قیمت کف بازار بود. به گفته فعالان، بازارساز سعی داشت با این تاکتیک تا حدی در برابر تله نوسان‌گیری دلالان مقاومت کند و زمینه را برای کاهش با پشتوانه دلار فراهم کند.
همچنین در این روز، برخی از خبرگزاری‌ها و کانال‌های خبری اعلام کردند که بانک‌ها در مقاطعی از روز دلار را گران‌تر از دلالان خریداری می‌کردند. به‌عنوان مثال خبرگزاری تسنیم خبر داد که در ساعاتی از روز بانک‌ها در‌حالی‌که قیمت دلار در بازار آزاد ۱۰ هزار و ۳۰۰ تومان بود، قیمت خرید دلار خود را ۱۰ هزار و ۶۵۰ تومان عنوان کرده بودند. با این حال، این موضوع نیز مانع از افت شدید قیمت دلار در میان دلالان نشد. به گفته برخی فعالان، دلالان تمایل چندانی ندارند که مشخصات شناسایی خود را در بانک‌ها ثبت کنند و ترجیح می‌دهند در حد امکان معاملات خود را بدون اینکه جای خاصی ثبت شود، انجام دهند.