جلسه روز گذشته اتاق بازرگانی ایران مواجهه‌‌ای از اتفاقاتی است که این روزها پیرامون همه آحاد اقتصادی در حال وقوع است. بخش‌خصوصی مطالباتش را این بار با لحنی متفاوت بیان کرد. لحنی که این بار نه از در آرامش بلکه از در فریاد بود. فعالان بخش‌خصوصی خواسته‌هایشان را با «داد» به گوش نماینده دولت رساندند. در مقابل نماینده دولت در نشست سعی کرد با یادآوری میزبانی آنها، بخش‌خصوصی را دعوت به آرامش و صحبت با صدایی پایین تر کند. اما خبری از تعاملات توام با بیان مشکلات نبود. نمایندگان بخش‌خصوصی از هر دری درخصوص مشکلاتشان صحبت کردند.
مشکلاتی که سرمنشأ آن عدم قطعیت بود. معضلات نرخ ارز و تصمیمات ارزی و آشوب بازار از یکسو و مشکلات پیمانکاران، صادرکنندگان، تولیدکنندگان و اشتغال از سوی دیگر یک به یک از پشت میکروفن‌های طبقه هشتم اتاق ایران شنیده می‌شد و مخاطب آنها کسی نبود جز محمدباقر نوبخت، معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان برنامه و بودجه. او چهره موثر و تاثیرگذار در سیاست‌های اقتصادی کشور است و در این نشست سعی کرد همانند گذشته گزارش عملکردی را ارائه دهد. اما این گزارش که نشان می‌داد دولت اشتغال ایجاد کرده است، به‌شدت از سوی بخش‌خصوصی مورد اعتراض قرار گرفت. اگرچه نوبخت با دست پر به اتاق آمده بود و می‌خواست از بخش‌خصوصی در مورد دو بسته مشورت بگیرد که شاید دلخوری‌های بخش‌خصوصی را بابت صدور بخشنامه‌های ارزی بدون مشورت با این بخش، تا حدی تعدیل کند، اما گلایه‌ها و عصبانیت بخش‌خصوصی آن‌قدر زیاد بود که بیان این مساله هم نتوانست اندکی از این عصبانیت آنها بکاهد و در واقع به‌رغم تاکید رئیس سازمان برنامه بر صحبت روی این دو بسته، تقریبا هیچ یک از نمایندگان بخش‌خصوصی در مورد بسته او نظری ندادند و ترجیح دادند از این تریبون برای بیان مشکلاتشان استفاده کنند. طبقه هشتم اتاق ایران روز گذشته میزبان یکی از شلوغ‌ترین جلساتی بود که در آن سالن برگزار می‌شد و عده‌‌ای نشسته و عده‌‌ای ایستاده بودند. همه آنها آمده بودند تا در دیدار مستقیم با این فرد تاثیرگذار دولتی، صحبت‌هایشان را بیان کنند. آن هم نه با ادبیات همیشگی؛ بلکه با ادبیاتی صریح از کسب‌وکارهایشان بگویند. به‌نظر می‌رسید دیگر از آن آرامش همیشگی خبری نبود. چند روز پیش عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در یک سخنرانی عنوان کرده بود: «وضعیت اقتصاد کلان بسیار نگران‌کننده است، تحولات سریع بازار و بی‌ثباتی نرخ‌ها سبب شده نگرانی و عصبانیت چه در سطح سیاست‌گذاری و چه در رفتار اجتماع قابل مشاهده باشد.» در مواجهه بخش‌خصوصی با متولی سیاست اقتصاد کلان این عصبانیت کاملا به چشم می‌خورد.
در ابتدا به رسم همیشه رئیس اتاق ایران به‌عنوان میزبان صحبت کرد. غلامحسین شافعی از توسعه نامتوازن منطقه‌ای انتقاد کرد و گفت: با وجود تدوین برنامه‌های توسعه‌ای متنوع، توسعه متوازن در سطح کشور رخ نداده و از ظرفیت‌های موجود در استان‌ها استفاده نشده است. دولت باید به این سوال پاسخ دهد که چرا تعهد خود را در مورد توسعه همه مناطق کشور اجرا نمی‌کند و تنها نگاه بودجه‌ای به این موضوع دارد؛ متاسفانه دستگاه‌های مختلف به جای تحقق اهداف تعیین شده در برنامه‌های توسعه‌ای، سعی دارند اهداف خود را اجرایی کنند و این به معنای انحراف منابع کشور است. او مساله دیگری را که در حال حاضر شرایط اقتصادی را پیچیده کرده است شیوه توزیع منابع کشور دانست و گفت: یارانه‌ها با نیت حمایت از اقشار آسیب‌پذیر پرداخت می‌شوند؛ اما بخش قابل‌توجهی از این منابع به دست آنهایی که باید نمی‌رسد و برعکس افراد برخوردار از آنها منتفع می‌شوند. به باور رئیس اتاق ایران یارانه‌ای که در قالب دلار ۴۲۰۰ تومان هم پرداخت می‌شود به اقشار آسیب‌پذیر نمی‌رسد. او تاکید کرد: باید شیوه استفاده از منابع کشور برای حمایت از این اقشار را تغییر دهیم.
پس از او، نوبت به میهمان نشست رسید. رئیس سازمان برنامه و بودجه به تحریم‌های آمریکا اشاره کرد و مهم‌ترین وظیفه دولت در چارچوب اقتصاد کلان و سیاسی را از یکسو تعادل اقتصادی و از سوی دیگر، توسعه دانست. محمدباقر نوبخت گفت: تعادل اقتصادی را از طریق اعمال سیاست‌های اقتصادی اعم از سیاست‌های پولی و مالی از طریق تسویه بازارها انجام می‌دهیم که این بخش کاملا مرتبط با فعالان اقتصادی است؛ بخش دیگر هم توسعه است که برخی معتقدند متوازن نبوده است. این مساله ناشی از نوعی غفلت نسبت به آمایش سرزمین و توانایی مناطق و استان‌ها است. او به این نکته اشاره کرد که آمایش سرزمین دو سال است که شروع شده و تا پایان سال سند جامع آن آماده می‌شود. نوبخت از بازارهای چهارگانه هم سخن گفت. عدم تعادل در برخی از بازارها، موضوعی بود که از سوی او بیان شد اما تمرکز صحبتش تنها روی یک بازار بود. منظور از بازار چهارگانه، بازار ارز، بازار سرمایه، بازار کالایی و بازار اشتغال بود و اعتقاد بر این بود که در بازار ارز، بازار کالایی و بازار اشتغال دچار عدم تعادل هستیم. اما به‌رغم انتظار بخش‌خصوصی، نوبخت درخصوص بازار کالایی و ارزی صحبتی نکرد و از کنار آن گذشت. در ازای آن آماری درخصوص اشتغال ارائه داد. آماری که نشان می‌داد دولت توانسته اشتغال ایجاد کند اما جمعیت بیکار مانند یک استخر آب است و اشتغالزایی دولت مانند برداشتن یک پیاله آب از آن استخر. ارائه گزارش او از اشتغالزایی در دولت دوازدهم، تشویق حاضرین را به‌دنبال داشت. تشویقی که طنزآمیز به نظر می‌آمد. چراکه بلافاصله بعد از قطع صحبتش، صدای فردی شنیده شد که گفت: «آقای نوبخت اینجا کلاس درس نیست؛ ما ۵۰ درصد تعدیل نیرو کرده‌ایم.» نوبخت در جواب این صحبت عنوان کرد که اتفاقا در این باره به مشورت شما نیاز داریم. ما می‌دانیم که در واحدهای تولیدی اشتغال منفی وجود دارد. سازمان برنامه و بودجه برای جبران آثار منفی تصمیمات در فعالیت‌های اقتصادی، دو بسته تهیه کرده است. یکی از آنها معطوف به مشکلی است که برای واحدهای تولیدی کشور به‌وجود آمده است. در این راستا باید بتوانیم تا آنجا که امکان دارد، چالش و تکانه ارزی که در بنگاه‌های تولیدی کشور به‌وجود آمده را جبران کنیم تا از کاهش تولید جلوگیری کرده و اثر آن را در بازار کار و کالا کم کنیم. بخش دیگری از بسته‌های حمایتی، مرتبط با پیمانکاران است که سازمان برنامه و بودجه نیز در این زمینه وارد عمل شده است. همچنین او از ۵ بسته سیاستی برای کنترل بازار ارز و سایر مسائل اقتصادی از جمله معیشت عمومی یاد کرد و گفت تلاش می‌کند تا در نیمه دوم امسال اجرای آنها آغاز شود.
توفان انتقاد فعالان اقتصادی
پس از نوبخت نوبت به فعالان اقتصادی رسید. فعالانی که از صحبت‌های ابتدایی او رضایت نداشتند و خواسته‌ها و انتظاراتشان برآورده نشده بود. علی عبدالعلی‌زاده، رئیس کارگروه واگذاری پروژه‌های نیمه‌تمام اتاق ایران به برنامه‌های عمرانی از ۷۰ سال گذشته تاکنون اشاره کرد. او درخصوص بودجه ۹۸ گفت: بودجه هر سال در واقع بودجه دولت به شرکت‌های دولتی بوده است. بودجه ۹۸ را بودجه مردمی بنویسید. عبدالعلی‌زاده درخصوص واگذاری طرح‌های نیمه‌تمام هم مطالبی را عنوان کرد. عدم عرضه گردش اطلاعات طرح‌ها و ناهماهنگی دستگاه‌ها، عدم تخصیص اعتبار از محل تبصره ۱۹ به طرح‌ها و نمره پایین ارزشیابی استانی برای واگذاری طرح‌های نیمه تمام، محورهای مشکلات بیان شده توسط او بود.
علی‌اصغر جمعه‌ای، رئیس اتاق سمنان از آشفتگی بازار ارز گفت. او خطاب به نوبخت عنوان کرد: شما چگونه برنامه‌ریزی کرده‌اید که چنین آشفته بازاری در نظام ارزی و نظام پولی کشور اتفاق افتاده است؟ او گفت: آمریکا اعلام کرده که از چه زمانی تحریم آغاز می‌شود. اما سازمان برنامه و بودجه چه برنامهای برای مقابله با این مساله داشت؟ ما که در میدان هستیم جز آشفتگی چیزی نمی‌بینیم. اگر می‌گویید «نمی‌گذارند» به ما بگویید که چه کسانی نمی‌گذارند؟ اگر می‌گویید «هماهنگی نیست» باید مشخص کنید که بین چه کسانی هماهنگی نیست؟ او ادامه داد: در بازار تولید وارد شوید و وضعیت تولیدکنندگان را ببینید؛ شرایط شرکت‌های خصولتی را هم ببینید. شما که نمی‌توانید برای شرکت‌های خصولتی برنامه بریزید، چطور می‌توانید برای ۸۰ میلیون نفری برنامه‌ریزی کنید که ناخواسته مورد هجمه دشمن قرار گرفته‌اند. این فعال اقتصادی با توجه به عملیاتی نشدن برنامه‌های توسعه‌ای کشور گفت: بهتر است به جای تدوین برنامه‌های ۵ ساله، برنامهای که برای ۵ ماه آینده برای مقابله با تحریم لازم است، ارائه شود.
محمد امیرزاده، رئیس کمیسیون احداث و خدمات فنی و مهندسی اتاق ایران هم به نمایندگی از پیمانکاران صحبت کرد و گفت: اتفاق‌های امروز، یک شبه رخ نداده است. نگرش‌های غلط در اقتصاد و تصمیم‌گیری‌های اشتباه این مشکلات را ایجاد کرده است. او ادعا کرد: «عراقی‌ها گفته‌اند داعش ۱۰۰ میلیارد دلار خسارت وارد کرده است؛ اما آماری دارم که تاخیرات در پرداخت برای ما خسارت بیشتری وارد کرده است.»
حمیدرضا صالحی، نایب‌رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق ایران به نمایندگی از سندیکای برق در ادامه خطاب به نوبخت به صحبت‌های او اشاره و اظهار کرد: شما گفتید آمریکا تصمیم گرفته اقتصاد را زمین بزند. اما آیا سیاست‌های سرکوب نرخ ارز ضربه بیشتری به اقتصاد نزده است؟ این موضوع بارها از سوی بخش‌خصوصی هشدار داده شده است اما چند سال پیش شما مهمان ما در طبقه دهم بخش‌خصوصی بودید. آن روز از آن سیاست دفاع کردید و امروز ثمره آن را دیدیم. الان هم دارید آدرس دیگری می‌دهید. شما همیشه صحبت کرده‌اید که می‌خواهید از اتاق مشورت بگیرید. اما در همین سیاست‌های ارزی گذشته هیچ وقت نظرات اتاق را لحاظ نکردید. موضوع دیگر صحبت او مربوط به وزارت نیرو بود. او مدعی شد که سازمان برنامه و بودجه اواخر سال گذشته و فروردین امسال، دست در جیب وزارت نیرو کرده و بودجه تخصیص یافته به این وزارتخانه را برداشته است. به همین دلیل نیز برخی از نیروگاه‌ها نیمه‌تمام باقی ماندند و نتیجه آن خاموشی‌های امسال بود.
مرتضی الله‌داد، معاون اقتصادی اتاق ایران هم کاهش درآمدهای کشور را در سال آینده گوشزد کرد. همچنین تعیین تکلیف شرکت‌های دولتی و بررسی عملکرد آنها هم مورد درخواست او بود. فشار مالیاتی بر تولید و لغو معافیت‌های مالیاتی مساله‌‌ای بود که الله‌داد به آن اشاره کرد، همچنین پیشنهاد کرد همراستایی دولت و مجلس بیشتر باشد. جبار کیانی‌پور، رئیس اتاق یاسوج هم با صدایی رسا و بلند رو به میهمان جلسه کرد و گفت: تصور این است که سازمان برنامه و بودجه محل مماشات نمایندگان مجلس شده است. هر روز پروژه‌های جدیدی مطرح می‌کنند که توجیه ندارد. هر روز دولت را بدهکارتر می‌کنند. بدهی‌های پیمانکارهای قبلی را هم نمی‌دهند. انگار پیمانکارهایی که برای دولت‌های قبل کار کرده‌اند، گناه کرده‌اند. اسناد خزانه را ناچار بودیم بگیریم چراکه سرمایه‌هایمان از دست رفته بود. با سودهای ۱۵ درصد و ۸ درصد این اوراق را به ما داده‌اید آن هم بدون سود کارکردهای قبل.
فرشچیان نماینده انجمن صادرکنندگان نمونه کشور نیز گفت: بخش‌خصوصی نمی‌تواند ارزی مانند پتروشیمی به نیما بدهد. چطور می‌توانیم وقتی هزینه‌های تولیدمان بالا رفته به قیمت نیما ارز را عرضه کنیم. حتی پتروشیمی هم ارز را به نیما نمی‌آورد. کل صادرات غیرنفتی ما زیاد نیست. درآمد ارزی شما هم افزایش داشته است. خواهش می‌کنیم روی این بخش از صادرات چشمتان را ببندید. رقم صادرات بخش‌خصوصی در بودجه کل کشور رقم کوچکی است. او در مورد رانت ارزی سخن گفت و عنوان کرد که تمام کالاهای وارداتی با دلار ۴۲۰۰ تومانی دارد به آن سوی مرز می‌رود.
مهدی طبیب‌زاده، رئیس اتاق کرمان نیز خلف‌وعده و پاسخگو نبودن دولت را دلیل از بین رفتن اعتماد عمومی در سطح جامعه دانست و تصریح کرد: بحث اشتغال را مطرح کردید اما از تامین اجتماعی بپرسید که چه تعدادی بیکار شده‌اند. او همچنین گفت: آیین‌نامه‌هایی که تهیه می‌کنید، طوری هستند که قابلیت اجرای قانون را از بین می‌برند. علی دیلمقانیان، عضو هیات نمایندگان اتاق ارومیه هم با بیان اینکه انتظارات کنشگران اقتصادی و جامعه در چند ماه گذشته محقق نشد، این موضوع را ناشی از عدم تحقق وعده‌های دولت دانست.
او درخصوص آمارهای نوبخت گفت: یکی از دلایل عدم توفیق وعده‌ها به آمار غلط مجموعه شما (نوبخت) مربوط می‌شود. نمونه آن همین آمار اشتغال ارائه شده است. ما کف بازار هستیم و می‌بینیم که به‌صورت مشخص میزان اشتغال درحال نزول است. پیمان‌سپاری مشکل دیگری بود که او درباره‌اش صحبت کرد و گفت که برخی صادرکنندگان کالاهای خود را پیش‌فروش کرده‌اند. شما بگویید کالایی که پیش‌فروش شده با چه ارزی باید برگردد؟ محمد پارسا، رئیس هیات‌مدیره فدراسیون صادرات انرژی هم اظهار کرد: شما سرمایه اجتماعی‌تان را از دست داده‌اید. برای اینکه بسترهای فساد را نادیده گرفته‌اید.
علی‌اصغر زبردست، رئیس اتاق همدان صریح‌تر از بقیه رو به رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: «آقای نوبخت؛ به شعور فعالان اقتصادی توهین می‌کنید. من شما را نمی‌بخشم. اینکه شما فکر کنید این جمع نمی‌فهمد که چه اتفاقی درحال رخ دادن است و همه چیز را به دشمن منتسب کنید جای تاسف دارد.» او در صحبت‌هایش ادعایی را مطرح و عنوان کرد: «اینکه دولت از محل فروش ارز درآمدهای سرشاری را کسب کند و بدهی‌های دولت احمدی‌نژاد را بپردازد که هم او را تطهیر کند و هم فحش برای دولت تدبیر بخرد، این کار بسیار جالب است. اینکه می‌گویید اشتغال درست شده و افزایش داشته، نشان می‌دهد که شما با مسائل کشور بیگانه‌اید. با مسائل اقتصادی بیگانه‌اید. به این آماری که اشاره داشتید دقت کنید. در ۶ ماه اخیر ۵۰ درصد نیروی کار تعدیل شده است. اکثر کارخانه‌ها به‌دلیل بی‌تدبیری در ارز به نابودی کشیده شده‌اند، چطور می‌گویید اشتغال ایجاد شده؟ می‌خواهید همین وضعیت را دنبال کنید؟» زبردست با اشاره به تصمیمات دولت درخصوص پیمان‌سپاری ارزی گفت: «پیمان‌سپاری خلاف قانون است. آیا قانون را مطالعه کرده‌اید؟» وی به مشکلات اوراق پیمانکاران هم اشاره کرد و گفت: «آن سوی میز نمی‌داند این سوی میز چه خبر است. بعد از همه این گرفتاری‌ها، آمده‌اید که بگویید می‌خواهیم با نظرات بخش‌خصوصی کار کنیم؟ شما یک عمر می‌توانستید از بخش‌خصوصی استفاده کنید و نکردید. به محض اینکه به نقطه ناامیدی رسیده‌اید، می‌خواهید از نظرات این بخش استفاده کنید؟»
محمد لاهوتی، رئیس کنفدراسیون صادرات نیز صحبت‌های خود را با این جمله آغاز کرد: «از حضور شما خوشحالیم اما از توضیحات شما خوشحال نیستیم. از تحریم‌های خارجی گفتید؛ اما از خود تحریمی‌ها چیزی نگفتید. صحبت از استفاده از نظرات بخش‌خصوصی کردید؛ اما آقای نوبخت! قبل از صدور بخشنامه نظر بخش‌خصوصی را بگیرید نه بعد از آن نظرخواهی کنید و بگویید اصلاح می‌کنید. شما می‌دانید که اصلاح بخشنامه، فرستادن مردم به دنبال نخود‌سیاه است. ما باید ساعت‌ها در این اتاق همفکری کنیم و نامه بنویسیم ولی ترتیب اثر داده نشود.»
او هم به آمارهای اشتغال نوبخت اشاره کرد و گفت: «می‌گویید اشتغال افزایش داشته؛ با کدام تولید؟ با کدام صادرات؟ واقعیت‌ها را بپذیرید. شما و آقای روحانی(رئیس‌جمهور) می‌گویید بازار ۲ درصدی را قبول ندارید. اما تمام کالاهای کشور امروز با ارز ۲ درصدی تامین می‌شود و سرسفره مردم می‌رود. صحبت از تحریم‌های ترامپ می‌کنید؛ این در حالی است که ترامپ فرصتی را برای اعمال آنها گذاشت؛ اما این ممنوعیت‌های صادراتی که اعمال می‌کنید چگونه است؟ هر روز یک کالا را ممنوع می‌کنید. به این توجه نمی‌کنید که صادرکننده متعهد است و باید ضرر بدهد. من نمی‌دانم دولت دوازدهم چه تغییری کرده که این‌قدر نگرش اقتصادی‌اش متفاوت شده است.»
محمدرضا انصاری، نایب‌رئیس اتاق ایران هم در تایید صحبت‌های همکارانش اعلام کرد که توسعه بدون صادرات غیرممکن است. او با بیان اینکه سامانه نیما را جمع کنید، گفت: «به‌رغم صحبت‌هایی که می‌شنویم، هر روز بندی به دست و پای صادرکننده بسته می‌شود. مشوق صادراتی تخصیص داده نشده و همین مسائل است که موجب شده سرمایه اجتماعی را از دست بدهید.»
پس از صحبت انصاری فرصت بخش‌خصوصی برای بیان مشکلات تمام شد اما میکروفن‌ها خاموش نمی‌شد. از هر گوشه سالن، میکروفنی روشن می‌شد و نماینده یک گروه شروع به صحبت می‌کرد. نماینده کشاورزان از کمبود کود و سم و بذر گفت و نماینده خودروسازان از افزایش هزینه تولید و قیمت‌گذاری شورای رقابت. دارویی‌ها هم به‌رغم تلاش‌هایشان نتوانستند حرفشان را بزنند. کیوان کاشفی، عضو هیات رئیسه اتاق ایران آخرین سخنران بخش‌خصوصی بود. او اظهار کرد: «هیچ‌وقت در تاریخ اقتصادی کشور این‌قدر فاصله سه نرخ ارز را نداشته‌ایم. فساد جمع نمی‌شود و آمارهایی که تولید می‌شود واقعی نیست.» بازنگری در پایه صادراتی نیز موضوع مورد درخواست او بود.
نوبخت و پورمحمدی پاسخ دادند
پس از انتقادات بخش‌خصوصی، میکروفن مقابل نوبخت روشن شد. او گفت: «در مورد صدور بخشنامه‌ها دو حوزه وجود دارد؛ یکی بانکی و پولی است که در حوزه بانک مرکزی و شورای پول و اعتبار است. یکی سیاست‌های مالی که به عهده شورای اقتصاد و سازمان برنامه و بودجه است. ما در برنامه و بودجه بدون نظر بخش‌خصوصی بخشنامه‌‌ای صادر نکرده‌ایم. امروز هم برای همین اینجا هستم که در مورد آن دو بسته که در ابتدا گفتم با شما مشورت کنم. بنابراین من به‌عنوان مسوول سازمان برنامه و بودجه اینجا هستم نه سخنگوی دولت. به همین دلیل اطمینان داشته باشید در آن قسمت که در حوزه کاری سازمان ما است، پاسخگو هستیم.»
این صحبت‌های نوبخت موجب برآشفتگی مجدد فعالان اقتصادی شد. یکی از فعالان اقتصادی در این میان گفت: «ما الان با شما به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه یعنی در هر دو پست صحبت کردیم. بنابراین به نوعی باید این مسائل را منتقل کنید. سیاست‌گذاری کنید و پاسخگویی داشته باشید.» نوبخت در پاسخ عنوان کرد: «این حرف درستی است و من به‌هیچ‌وجه از مسوولیت عمومی که دارم قصد فرار ندارم. اما یک وقت است که می‌خواهیم همه مشکلات و معضلات جهان بشریت را حل کنیم و یک وقت هم است که به اقتضای دستور جلسه می‌خواهیم چند موضوع اولویت‌دار را مطرح کنیم. من همه مطالب را در اولین جلسه ستاد اقتصادی منعکس می‌کنم. اما تمرکز امروز من بر آن دو موضوع است.
حمید پورمحمدی، معاون سازمان برنامه و بودجه هم گفت: «سازمان برنامه و بودجه آنچه بخش‌خصوصی در مورد مشارکت خواسته تبدیل به لایحه، قانون و آیین‌نامه کرد و هفته‌های اخیر هم چند مصوبه از سران قوا دریافت کرد.» او افزود: «برای دریافت اطلاعات شفاف از تمام دستگاه‌ها سامانه‌ای در حال طراحی است، تا اطلاعات از همان ابتدا در اختیار بخش‌خصوصی قرار بگیرد. روسای سازمان‌های برنامه و بودجه هم توجیه شده‌اند که مدیری می‌تواند ادامه همکاری بدهد که از قدرت تعامل با بخش‌خصوصی برخوردار باشد. پورمحمدی در پاسخ به صالحی بیان کرد: دولت یک ریال از وزارت نیرو دریافت نکرده است. از سایر بخش‌ها به این بخش داده‌ایم و از آن حمایت کرده‌ایم. معاون سازمان برنامه و بودجه به تنظیم بودجه اشاره کرد و گفت: بودجه را با توجه به شرایط حتما ۳ لایه تنظیم می‌کنیم تا کشور را از نوسانات محتمل مصون کنیم. امسال در بودجه تاکید بر نظم‌بخشی شرکت‌های دولتی است.
او به موضوع مالیات اشاره کرد و گفت: ما باید فشار مالیاتی بر تولید را کم کنیم و در مقابل از فرارهای مالیاتی جلوگیری کنیم.
معاون سازمان برنامه و بودجه به موضوع تهاتر اشاره کرد و گفت: کسانی که از یک طرف از دولت طلب‌کار و به بانک بدهکارند، بین دو فشار قرار دارند، برای حل مشکل این موضوع را لحاظ کرده‌ایم؛ اما بانک مرکزی در این رابطه برخی مشکلات را در نظر داشت، به همین دلیل به‌طور کامل اجرا نشد. یکی از روش‌هایی که بخش‌خصوصی را از فشار خارج کنیم، بحث تهاتر است که حتما امسال آن را انجام می‌دهیم. معاون سازمان برنامه و بودجه در مورد درآمد دولت از تغییر نرخ ارز بیان کرد: تا الان سازمان برنامه و بودجه از محل افزایش نرخ ارز ریالی عایدی نداشته است. آنچه سهم دولت است، بابت فروش نفت، صرفا به‌صورت ارز دولتی برای کالاهای اساسی، نهاده‌های کشاورزی و دارو هزینه می‌شود و حتی دولت ۱۰۰ درصد ارز سهم خود را صرف این موارد می‌کند.
پورمحمدی اظهار کرد: سازمان برنامه و بودجه نقشه راه و تصویر کلانی برای مقابله با تحریم‌ها طراحی کرده و ۵ برنامه از جمله بودجه دولت، معیشت مردم، تولید و تجارت و اشتغال و نظام بانکی و نقدینگی پول و ارز را برای این منظور طراحی کرده است.
پس از پورمحمدی مجددا نوبخت برای توضیح پاره‌‌ای از مسائل شروع به صحبت کرد و گفت: دو نکته در این جلسه مطرح شد و واقعیت نداشت که یکی در رابطه با بحث انرژی الکتریکی و دیگر کسب درآمد دولت از محل افزایش قیمت ارز بود. در این جلسه من این مطالب را تصحیح می‌کنم؛ اما از دو بزرگواری که این مسائل را مطرح کردند، می‌خواهیم که بعد از جلسه بمانند و مستندات ارائه دهند و ما هم در مقابل مستندات ارائه می‌کنیم. او درباره ادعای صالحی گفت: ما ۲۵۰۰ میلیارد تومان که توانیر و وزارت نیرو از محل هدفمندی یارانه‌ها باید به خزانه عمومی واریز می‌کرد و ما به‌صورت نقدی توزیع می‌کردیم، حاضر شدیم از بودجه استفاده کنیم و این رقم را برای کمک به بودجه برق به وزارت نیرو برگردانیم و این کار امسال هم انجام شد. از طرفی ۸۹ درصد تخصیص ظرف ۶ ماه گذشته به طرح‌های وزارت نیرو داده‌ایم و به نظر می‌رسد، این تخصیص قابل توجه است. نوبخت گزارش ۶ ماهه‌‌ای را از خزانه به همراه داشت و به آن استناد می‌کرد. او گفت: براساس این گزارش درآمدهای ما در ۶ ماه اول سال ۱۵۰ هزار میلیارد تومان بوده است؛ ما این درآمد را از سه محل مالیات، فروش نفت و فروش اوراق کسب می‌کنیم. همه این ارقام نشان می‌دهد که در ۶ ماه اول امسال نسبت به ۶ ماهه پارسال وضع بهتری داریم؛ اما نسبت به ارقام مصوب عقب‌تر هستیم.
او همچنین در واکنش به اینکه با صدای بلند در این جلسه با او صحبت شد، گفت: اگر من مهمانی در سازمان برنامه و بودجه داشته‌ام، هیچ وقت صدایم را روی آن شخص بلند نمی‌کنم و اگر مطلبی به من بگوید، آن حرف را به حساب توهین تلقی نمی‌کنم.