اقتصادبازار: آیا چین موفق می شود که در آفریقا تسلط پیدا کند؟ ناتالی نوگای‌رد، تحلیلگر روزنامه گاردین، در یادداشتی که در این روزنامه منتشر کرده، میزان حضور چین در آفریقا را بررسی کرده است که چکیده آن را در ادامه می خوانید.
یکی از مقامات بلندپایه اتحادیه اروپا، چندی پیش از کابوسی می گفت که مدام برایش تکرار می شود؛ در خواب او، اروپای شمالی قهوه ای (بسیار راستگرا) و اروپای جنوبی قرمز (بسیار چپگرا) می شود، در غرب، انگلستان از اتحادیه اروپا جدا می شود و در شرق، روسیه همه را کنار می زند، چین نیز آمریکا را می گیرد و بر تمام جهان تسلط پیدا می کند. اگر شما بگویید که این خواب، غیر قابل تعبیر شدن است، جزو گروه اقلیت هستید.
مردم در هر جایی، احسای می کنند که روند جهان به سوی جهانی شدن بیشتر در حال حرکت است و همه خود را با این اوضاع تطبیق می دهند. نظرسنجی اخیر موسسه پیو نیز همین مسئله را نشان می دهد؛ بر اساس این نظرسنجی، اغلب مردم جهان به خصوص در اروپا، فکر می کنند که چین در آینده به جای آمریکا بالاترین ابرقدرت جهان خواهد شد و حتی همین حالا هم جای آمریکا را گرفته است. البته این نظرسنجی نپرسیده که مردم فکر می کنند این اتفاق خوب است یا بد اما در هر حال، نتایج آن نشان می دهد که چنین امری مورد انتظار مردم است.
59 درصد آلمانی ها و انگلیسی ها، 60 درصد فرانسوی ها، 57 درصد ایتالیایی ها و 46 درصد لهستانی ها، این اعتقاد را دارند که چین در آینده از آمریکا جلو خواهد زد. در چین این فکر 67 درصد مردم دارند و در استرالیا 66 درصد این طور فکر می کنند و در پاکستان 53 درصد این عقیده را دارند. اما در ویتنام 18 درصد و در ژاپن 20 درصد مردم چنین فکری را دارند. در آفریقا هم 47 درصد و در آمریکای لاتین 49 درصد مردم تصور می کنند که در آینده چین به جای آمریکا، ابرقدرت شماره یک جهان خواهد بود. در خود آمریکا نیز 46 درصد همین طور فکر می کنند.
البته که بسیاری از مسایل، از شهرت بین المللی و تاریخی گرفته تا ترسها و واهمه و عنادها، در این نظرسنجی دخیل بوده اما در هر حال، پذیرش افکار عمومی یک مولفه برای پیشرفت اهداف در کشورها است و سیاستمداران به آن بسیار توجه نشان می دهند.
پذیرش این که چین در جهان حکومت خواهد کرد، در سالهای قبل بیش از امسال بوده است. بررسی آماری نشان می دهد که اوج پیش بینی حکمرانی چین در جهان، مربوط به سالهای 2012 و 2013 میلادی بوده است و از آن سالها، این پذیرش کمتر شده است.
تحلیلگران می گویند که این اشتیاق به حکمرانی چین، بر اثر بحران اقتصادی سال 2008 میلادی به وجود آمده بود که همه کشورهای غربی از جمله آمریکا در بحران به سر می بردند و چین برنده این اتفاق بود اما به تدریج که در چند سال آخیر آمریکا قدرت اقتصادی خود را باز یافته، میزان انتظار از جلو رفتن چین نسبت به آمریکا، کمتر شده است.
یکی دیگر از نتایج نظرسنجی موسسه پیو این بوده است که نشان می دهد افکار عمومی جهان نسبت به چین دید خوبی دارند؛ 55 درصد از کسانی که از 40 کشور در این نظرسنجی شرکت کرده بودند، چین را کشور محبوب خود دانسته اند و تنها 34 درصد با چین احساس ناخوشایندی دارند. در کشورهای آفریقایی زیر خط صحرا محبوبیت چین به بالای 70 درصد می رسد. اما با این حال، آمریکا در آسیا، آمریکای لاتین و اروپا، بسیار جلوتر از چین از نظر محبوبیت قرار دارد. در تمام قاره ها به جز آفریقا، اکثریت مردم گفته اند که چین به آزادیهای فردی احترام نمی گذارد. بنابراین می توان این طور نتیجه گرفت که پیشرفت اقتصادی چین در سطح جهانی، باعث این نشده است که مردم از مدل سیاسی این کشور نیز حمایت کنند.
حالا چه خواهد شد؟ در هفته جاری میلادی، مقامات دو کشور آمریکا و چین با یکدیگر دیدار کردند تا درباره آینده قرن بیست و یکم تصمیم بگیرند و این کار، نشان دهنده معماری جدیدی در سطح جهانی است. آمریکا از نظر اقتصادی و نظامی، نسبت به سالهای پس از جنگ جهانی دوم بسیار تحت فشار بوده است و این امر، برای ما اروپاییان بسیار مفید است که در حاشیه جدال بین دو غول اقتصادی قرار داریم.
احتمالا در یک دهه آینده، چین از نظر اقتصادی از آمریکا جلو می زند اما از نظامی، همچنان با فاصله بسیار از آمریکا عقبتر است. بنابراین هنوز مشخص نیست که چین در جهانی که حکم خواهد راند، دنیا را به یک کابوس مبتلا کند یا نه.
منبع صدای اقتصاد