در لحظهای که چرخهای هواپیمای ریاستجمهوری آمریکا بر باند فرودگاه ریاض نشست، بسیاری از تحلیلگران اقتصادی میدانستند که این سفر چیزی فراتر از دیپلماسی مرسوم خواهد بود. منطقهای که دههها به طلای سیاه وابسته بوده، اکنون خود را در میانهی یک دگرگونی اقتصادی میبیند—دگرگونیای که تعریف تازهای از قدرت را رقم خواهد زد.
عربستان سعودی: از نفت به نوآوریهای فناورانه
عربستان سعودی با اعلام ۶۰۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری در صنایع آمریکایی، نشان داد که گذار از اقتصاد نفتمحور را نه در حرف، بلکه در عمل دنبال میکند. قرارداد ۱۴۲ میلیارد دلاری در حوزه تسلیحات نظامی، علاوه بر تقویت جایگاه ژئوپلیتیک عربستان، نشاندهندهی تعهد این کشور به حفظ موقعیت خود در رقابتهای منطقهای است. اما آنچه عربستان را در مسیر جدید اقتصادی قرار میدهد، سرمایهگذاری ۲۰ میلیارد دلاری در زیرساختهای هوش مصنوعی و انرژیهای تجدیدپذیر است—حرکتی که میتواند نقش این کشور را در اقتصاد دیجیتال منطقه تعریف کند.
امارات متحده عربی: تثبیت موقعیت بهعنوان مرکز فناوری منطقه
ابوظبی با سرمایهگذاری ۲۰۰ میلیارد دلاری بر روی فناوریهای پیشرفته و همکاریهای دیجیتال با ایالات متحده، به دنبال تثبیت جایگاه خود بهعنوان قطب منطقهای هوش مصنوعی و دادههای بزرگ است. ساخت بزرگترین مرکز داده هوش مصنوعی خاورمیانه در امارات و توسعه همکاریهای گردشگری، نشاندهندهی تغییر رویکرد این کشور به اقتصاد خدماتی و فناورانه است. با این حال، پرسش مهم این است که آیا امارات میتواند در رقابت با قطبهای فناوری اروپایی و آسیایی پیشتاز بماند؟ آیندهی این سرمایهگذاریها، بستگی به توانایی امارات در جذب استعدادهای جهانی و حفظ سطح نوآوری داخلی دارد.
قطر: هوشمندی در سیاست اقتصادی و امنیتی
قطر نیز با سرمایهگذاری ۲۴۳.۵ میلیارد دلاری در صنایع آمریکا، سیاستی دوگانه در پیش گرفته است. از یکسو، قراردادهای ۴۲ میلیارد دلاری در حوزه تجهیزات نظامی، این کشور را در موقعیت برتری نسبت به رقبا قرار میدهد. از سوی دیگر، ورود قطر به عرصه محاسبات کوانتومی و فناوریهای نوظهور، نشاندهندهی جاهطلبی اقتصادی آن است. تحلیلگران معتقدند که این سرمایهگذاریها میتواند قطر را به بازیگر کلیدی در اقتصاد منطقه تبدیل کند.
آینده اقتصادی منطقه و راهکارهای پیشرو
آنچه این سفر بهوضوح نشان داد، تغییر ماهیت اقتصاد خلیج فارس است. کشورهای منطقه در حال حرکت بهسوی اقتصادی مبتنی بر فناوری و سرمایهگذاریهای غیرنفتی هستند. با این حال، تحقق این چشمانداز نیازمند اجرای اصلاحات ساختاری، جذب نیروی کار متخصص و توسعه زیرساختهای فناورانه است.
راهکارهای کلیدی برای آینده اقتصادی منطقه شامل:
- افزایش سرمایهگذاری در آموزش و تخصصهای فناورانه تا نیروی انسانی لازم برای تحقق این گذار اقتصادی فراهم شود.
- تنوعبخشی به شرکای تجاری بینالمللی تا وابستگی به اقتصادهای خاص کاهش یابد.
- توسعه زیرساختهای هوش مصنوعی و دادههای بزرگ بهعنوان بستر اصلی اقتصاد دیجیتال آینده.
- تقویت بخش خصوصی و استارتاپها تا نوآوری و رقابتپذیری منطقه افزایش یابد.
این سرمایهگذاریها فرصتی تاریخی برای خلیج فارس ایجاد کردهاند، اما موفقیت آنها وابسته به اجرای دقیق سیاستهای اقتصادی و توانایی کشورهای منطقه در هدایت این تحولات خواهد بود.