این مصداق نشان می‌دهد نه‌تنها کسر بودجه هست؛ بلکه کسر در کسر بودجه هم هست. علت اصرار دولت در کتمان کسری بودجه هرچه باشد، از تأثیر بد آن نمی‌کاهد. پوشاندن برخی زخم‌ها نه‌تنها به بهبود آن کمک نمی‌کند؛ بلکه باعث عفونت آن می‌شود.
در بودجه ۱۴۰۳ هم این نگاه با غلظت آرایشی بالا دیده می‌شود. برعکس اصل احتیاط، درآمدها با خوش‌بینی بی‌دلیل برآورد شده‌اند؛ مثلا بررسی روند چند‌ساله در وصول مالیات نشان می‌دهد این روند رشد داشته؛ اما نرخ رشد، منفی بوده است و برآوردهای بودجه با نرخ مثبت، باعث انحراف بودجه شده است. بخش عمده اقلام مالیاتی، مربوط به عملکرد سال/ سال‌های قبل است.
تورم کنونی، رابطه‌ای با این درآمدها ندارد؛ اما در برآورد دولت، تورم لحاظ شده است. نکته بسیار مهم این است که اقلام واقعی برخی مالیات‌ها با وصولی مالیات سال بعد رابطه مستقیم دارند. این نسبت در سه سال گذشته در یک محدوده، ثابت بوده است.
براساس‌این درآمدهای مالیاتی بودجه ۱۴۰۳ دست‌کم 20 درصد بالا برآورد شده است. پنهان‌کردن کسری بودجه در ردیف‌های درآمدی، دولت را دچار مشکلات ناگهانی کرده و مشکل کسری بودجه را مضاعف خواهد کرد.