کارخانجات فراوانی در ایران وجود دارند که علاوه بر دانش کافی با مدیریت توانمند خود توانستهاند ضمن تولید کالاهای با کیفیت، علاوه بر رفع نیاز داخلی، در عرصه صادرات نیز موفق و پایدار باشند. مجموعه صنعتی گاز سوزان یکی از این مجموعههای توانمند است که با حدود 35 سال سابقة درخشان توانسته است، بخش بزرگی از نیاز کشور در زمنیه تولید محصولات صنعت گازی را برطرف سازد. "ابوالقاسم مرادی"، مدیرعامل این مجموعه اما دل پر دردی از مشکلات پیش روی این کارخانه دارد و گلایههایش را از دولت پنهان نمیکند. گفتو گوی ما را با رئیس خانة صنعت، معدن و تجارت نجفآباد میخوانید؛
نوسان: فکر می کنم سابقة تأسیس کارخانة گازسوران به حدود 35 سال پیش باز میگردد. فراز و نشیبهایی که این کارخانه در طی بیش از سه دهه فعالیت خود با آن روبهرو بوده را چگونه ارزیابی میکنید ؟
شرکت گاز سوزان، یک مجموعه صنعتی و تولیدی دانش بنیان است که در سال 1359 تأسیس شده و امروز یکی از معتبرترین تولید کنندگان جهان در زمینة طراحی و تولید محصولات مورد مصرف در صنعت گاز است؛ همچنین طی سالهای گذشته همواره یکی از صادر کنندگان نمونة استانی و کشوری بوده است.
گاز سوزان امروز با اشتغالزایی برای بیش از 2500 نفر و تولید حدود 1000 نوع کالا در زمینه صنعت گاز توانسته حدود 80 درصد نیازهای کشور در حوزة گاز را برطرف سازد. انواع رگلاتورهای گاز شهری، خانگی و صنعتی در مدلها و ظرفیتهای مختلف، انواع کنتور گاز دیافراگی، کنتورهای گاز خانگی صوتی(آکوستیک)، کنتورهای صنعتی توربینی و کنتورهای صنعتی آلتراسونیک که برای اولین بار توسط این شرکت در ایران طراحی و تولید شده است؛ همچنین این مجموعه آخرین تأییدیههای بینالمللی وزارت صنعت را نیز کسب کرده است. علاوه بر موارد فوق این مجموعه در سال 1383 توانست طی همکاری با شرکت ملی گاز استان اصفهان، طراحی هوشمندسازی کنتورهای RF را در فولادشهر اصفهان اجرا کند و مورد تقدیر مسئولان داخلی و شرکتهای خارجی قرار گیرد.
همانگونه که اشاره کردم تولیدات این شرکت بسیار زیاد است و شرح آن در چندین کتاب گنجانیده میشود. با این همه امیدواریم مسئولان همت بیشتری به خرج داده و جلوی واردات کالاهایی که همسان آن، و با کیفیت بالا در این شرکت تولید میشود را از خارج از کشور بگیرند.
نوسان.مهمترین چالشی که تولیدات صنایع گازی بهخصوص در سال 96 با آن روبهرو بوده اند، چیست؟ و چه تدبیری برای گذر از آن اتخاذ کردید؟
مجموعة ما همانند سایر مجموعههای صنعتی دیگر در سال جاری با مشکلات گوناگونی مانند تأمین نقدینگی روبهرو بود. وجود تحریمها باعث چالشهایی در زمینة صادرات، تأمین مواد اولیه و مشکلات بانکی و نقل و انتقال وجوه مالی را پدید آورد.
اما چالش مهمتری که با آن روبهرو بودیم، عدم تعهد شرکتهای دولتی در پرداخت معوقههایشان از جمله عدم پرداخت بدهی شرکتهای ملی گاز استانها به مجموعة ما است؛ چالشی که نه تنها مجموعة ما که کل صنعت کشور را درگیر خود کرده است. این در حالی است که اگر سفارشی با تأخیر به آنها تحویل داده شود، جریمههای بالایی را به ما تحمیل میکنند.
نمیدانم در کجای دنیا یک شرکت دانشبنیان با سوابق علمی و تجربی فراوان و اشتغالزایی برای بیش از 2500 نفر در معرض نابودی و ورشکستگی قرار میگیرد. جالبتر اینکه مسئولان محترم نه پاسخگوی نامههای ما هستند و نه پاسخگوی درخواستهای ما مبنی بر گذاشتن قرار ملاقاتی که در آن به مشکلاتمان رسیدگی شود. با این وجود و با تمام نامهربانیها و کاهش 70 درصدی تولید در سال 96، با اقداماتی مانند فروش برخی از داراییهای مدیران شرکت توانستیم تاکنون موقعیت خود را در جامعه حفظ نماییم. امیدواریم در این روزهای آخر سال شرکت ملی گاز بدهیاش را به ما بپردازد.
نوسان: با توجه به رکود حاکم بر صنعت کشور، برای حفظ شرایط رقابتی خود و توسعة بازار چه تدبیری مد نظرتان بوده است؟
شرکت گاز سوزان یکی از شرکتهای دانشبنیان است که بعد دانشمحوری آن موجب تداوم و عبور آن از مشکلات، طی بیش از 3 دهة گذشته شده است.
متأسفانه به علت ضعف مدیریت کلان کشور، شاهد آن بودهایم که صنعت کشور یا با رکود و یا با تورم روبهرو باشد. از سوی دیگر شاید بتوان علت این معضلات را وجود سیستمهای موازی و غیر علمی دانست. متأسفانه در این میان مسئولان نیز پاسخگوی رفتار خود نیستند. طبیعی است که در چنین شرایطی تنها با عشق و همبستگی میان مدیران و سایر کارکنان میتوانیم به راهمان ادامه دهیم و امیدوار باشیم تا شرکت ملی گاز ایران بدهی خود را به مجموعة ما پرداخت کند.
نوسان: یکی از چالشهای جامعه کنونی ما بحث بیکاری است، شهرک صنعتی نجف آباد در سال اشتغال و تولید تا چه میزان توانسته ایجاد اشتغال کند و تا چه میزان دیگر نیز ظرفیت این موضوع را دارد؟
متأسفانه ما در جامعهای بیمار زندگی میکنیم که هیچ چیز آن سرجایش نیست و افراد در شغلهای مناسب خود مشغول به کار نیستند. از اینرو در این جامعه نشاط از بین میرود؛ آسیبهای اجتماعی زیاد میشود و دامنة اعتراضها گسترش پیدا میکند.
به تازگی در خانة صنعت نجفآباد با همکاری اتاق بازرگانی اصفهان پژوهشی را انجام دادیم و متوجه شدیم در تمام موارد با کاهش اشتغال روبهرو هستیم. امروزه بهتر است تا مردم برای رفع بسیاری از چالشها مانند بحران بیکاری و بحران محیط زیست، بهجای اینکه از دولت کمک بخواهند از دانشگاهها انتظار مساعدت داشته باشند. زیرا این دانشگاهها هستند که افراد متخصص را تربیت میکنند و باید به فکر اشتغال آنها نیز باشند. اما عجیب است که خود دانشگاهها و فارغالتحصیلان آن چالش تازهای را به وجود آوردهاند و پس از تحصیل انتظار شغل دارند.
نوسان: تا پیش از سالهای رکود اقتصادی، تولید صفر تا صد یک محصول در یک کارخانه انجام می شد؛ اما در چند سال گذشته برخی از کارخانجات تصمیم گرفتند بخشی از تولیدات خود را برون سپاری کنند. بهنظرتان شهرکهای صنعتی، بهخصوص شهرک صنعتی نجفآباد تا چه میزان میتواند در این حوزه موفق عمل کند؟
درست است. در گذشته بهخاطر محدود بودن دامنة علم و ارتباطات و نبود بنیة علمی، تخصصها محدود بود، ولی امروزه اگر هر کارخانه و یا مجموعهای بخواهد موفق شود چارهای جز ارتباط با پیمانکاران فرعی نخواهند داشت. مانند فروش برخی از داراییهای مدیران شرکت. بیشک زمینههای تحقق این موضوع را تا اندازة زیادی در شهرک صنعتی نجفآباد نیز فراهم کردهایم.