شهر شانگهای با قرار داشتن در ساحل شرقی چین در نزدیکی دهانه رودخانه یانگ تسه، نقش مهمی در سیاست درهای باز اقتصادی در چین دارد. شانگهای امروزه به طور مداوم در حال بهبود ظرفیت های شهری، افزایش فضای رقابتی و کیفیت حکمرانی خود میباشد. شانگهای در راستای سیاست درهای باز اقتصادی چین، نقش مهمی در تخصیص منابع جهانی، بهبود نوآوریهای علمی- تکنولوژیک، حمایت از صنایع high-end و باز نمودن درهای چین به روی دنیا دارد. در این نوشتار به معرفی مختصر مناطق کلیدی و کاربردی اقتصادی شانگهای که نقش موثری در پیشبرد اهداف فوق دارند، پرداخته میشود.
منطقه آزاد تجاری شانگهای یک منطقه آزاد است که توسط دولت چین در منطقه جدید پودونگ تأسیس شده است. این منطقه آزاد با 120.72 کیلومتر مربع، 10 درصد کل فضای پودونگ را به خود اختصاص داده است. منطقه آزاد تجاری شانگهای متشکل از 7 بخش میباشد: منطقه آزاد Waigaoqiao، پارک لجستیک Waigaoqiao، منطقه آزاد تجاری یانگشن، منطقه آزاد تجاری جامع فرودگاه پودونگ، منطقه فرآوری صادرات جینچیائو، پارک High-tech ژانگجیانگ و منطقه تجاری و مالی Lujiazui.
الف) مزیت منابع:
منطقه آزاد تجاری شانگهای وظایفی از قبیل تسریع تحول کارکردهای دولت در عصر جدید، پیگیری مدلهای نوآورانه حکمرانی، تسهیل تجارت و سرمایه گذاری در عین پیگیری سیاست درهای باز اقتصادی را بعهده دارد. از این رو سیاستهای ویژه و منابع سودمندی در منطقه آزاد تجاری شانگهای وجود دارد که نیازمندیهای استراتژیک ملی چین را برآورده میکند.
ب) سیاستهای حمایتی:
سیاستهای حمایتی منطقه آزاد تجاری شانگهای را میتوان در شش بخش خلاصه نمود:
لیست منفی برای سرمایه گذاری خارجی[5]
منطقه آزاد تجاری شانگهای برای اولین بار در چین، لیست منفی برای سرمایه گذاری خارجی را باب کرده است. صنایعی که در این لیست نباشند باید فرآیند پرونده سازی[6] را طی نمایند. هم اکنون 99 درصد از پروژه های سرمایه گذاری خارجی در منطقه آزاد تجاری شانگهای فرآیند پرونده سازی را انجام داده یا میدهند. طی نمودن این فرآیند بازه زمانی مالکیت[7] را از 8 روز کاری به یک روز کاری تقلیل داده است.
منطقه ویژه لینگانگ دارای 873 کیلومتر مربع مساحت میباشد که یک منطقه start-up با وسعت 119.5 کیلومتر مربعی در آن راه اندازی شده است. منطقه ویژه لینگانگ یکی از رقابتی ترین منطقه آزاد تجاری در جامعه بین المللی است که در صدد پیاده سازی سیاست درهای باز اقتصادی در چین است و مقامات چین از آن به عنوان سنگاپور چین نام میبرند.
الف) مزیت منابع:
صنایع پیشرفته،[9] تجارت نوین بین المللی، کشتیرانی بین المللی و تجارت مالی بین المللی و فرامرزی از جمله صنایع باز برای سرمایه گذاری در منطقه لینگانگ میباشند. صنایع مهم در بندر لینگانگ نیز عبارتند از:
ب) سیاستهای حمایتی:
سیاستهای حمایتی در منطقه ویژه لینگانگ به قرار زیر میباشد:
در توضیح این سیاست باید اشاره کرد که 6 عبارت است از: سرمایه گذاری آزاد، تجارت آزاد، سرمایه آزاد، حمل و نقل آزاد، آزادی حمل و نقل کارگزاران، و جریان سریع و مناسب اطلاعات؛ 2 نیز عبارت است از: یک نظام بین المللی مالیات بندی رقابتی و نظام جامع مدیریت ریسک.
در اینجا منظور از 1 عبارت است از: سیاست کلی دستیابی به نقاط عطف در محصولات و تکنولوژی های اساسی، ایجاد و بهبود ظرفیت صنعتی، ارتقاء ظرفیت نوآوری مستقل و ایجاد یک فضای مساعد برای نوآوری.
منظور از 4 نیز کارویژه های تخصصی برای توسعه چهار صنعت عمده مدارهای همبسته، هوش منصوعی، صنایع بیو دارویی و هوا- فضا است.
کاهش محدودیتهای سنی، پیش زمینه های آموزشی و تجربه کاری، در کنار کاربستهای مطلوب همگی برای جذب استعدادهای خارجی در حوزه نوآوری تکنولوژی و توسعه صنعتی در نظر گرفته شده است. این سیاستهای برای آن دسته از خارجیانی که در بندر لینگانگ به انجام تجارت مبادرت میورزند یا سرمایه گذاری میکنند نیز صدق میکند. در واقع به منطقه ویژه لینگانگ اختیار داده شده است که در معرفی استعدادهای خارجی و ارائه خدمات به آنها فعالیت نماید.
در زمینه مالیه بین المللی ، جریان سیال سرمایه خارجی و تأسیس مرکز مدیریت سرمایه ، بسته ای از حمایتها ارائه میشود که انتظار میرود این حمایتها در آینده افزایش یابد. سوبسیدهای چندگانه به موسسات مالی چینی و خارجی واجد شرایط و آن دسته از موسساتی که به کارکردهای مالی در منطقه ویژه لینگانگ خدمت میکنند، از جمله این حمایتهاست.
این منطقه که بطور اختصاری Hongqiao CBD نیز نامیده میشود در قسمت غربی شهر شانگهای واقع شده است. مساحت این منطقه حدود 151 کیلومتر مربع میباشد که شامل مناطق Minhang، Changning، Qingpu و Jiading میشود.
الف) مزیت منابع:
ب) سیاستهای حمایتی:
سیاستهای حمایتی در منطقه تجاری خونگچیائو عبارتند از:
این صندوق دارای 2 میلیارد یوآن سرمایه میباشد که تمرکز آن بر پروژه های بازرگانی و حمل و نقل میباشد که به بهبود تراکم صنایع، توسعه کارکرد و جذب استعدادها میانجامد. این صندوق به شیوه کمکهای مالی، وامهای سوبسیدی، سوبسیدهای دولتی و خدمات خرید دولتی فعالیت میکند.
برخی از سیاستهای مربوط به حمایت از پلتفورم کارکردی عبارتند از:
منطقه نمایش ابتکارات ملی ژانگجیانگ با یک فضای 531 کیلومتر مربعی، تمامیبخشهای اداری[15] شانگهای را پوشش میدهد و یک الگوی توسعه «1 منطقه+22 پارک صنعتی»[16] را شکل داده است. منطقه نمایش ابتکارات ژانگجیانگ یک منطقه کلیدی برای تبدیل شانگهای به یک مرکز نوآوری تکنولوژیک و علمیبا تأثیر جهانی میباشد.
الف) مزیت منابع:
حوزه های مهم سرمایه گذاری در منطقه نمایش ابتکارات ملی ژانگجیانگ عبارتند از:
ب) سیاستهای حمایتی:
سیاستهای حمایتی منطقه نمایش ابتکارات ملی ژانگجیانگ را میتوان در چهار بخش تقسیم بندی نمود:
[1] - China (Shanghai) Pilot Free Trade Zone (SPFTZ)
[2] - Negative List for Foreign Investment
[3] - Free Trade Account System
[4] - Separating Operation Permits from Business Licenses
[5] - اشاره به لیستی دارد که آن دسته از بخشهایی که برای سرمایه گذاران خارجی محدود یا ممنوع است و آن دسته از بخشهای اقتصادی که به روی سرمایه گذاری خارجی باز است، را مشخص میکند.
[6] -record-filing process
[7] - possessing time
[8] - The Lin-gang Special Area of the SHFTZ
[9] - cutting-edge industry
[10] - Integrated Circuits
[11] - 1+4 Industry Development policies
[12] - Hongqiao Central Business District
[13] - Hongqiao Import Commodity Exhibition and Trading Center
[14] - Zhangjiang National Innovation Demonstration Zone
[15] - administrative divisions
[16] -1 zone+22 Industry Parks