«باور کنید قرارداد من با پرسپولیس ۸۰ هزار دلار هم نمیشود. باید به مهدی ترابی حق بدهیم. کسانی که از او انتقاد میکنند، کافی است یک لحظه خودشان را جای ترابی بگذارند.» این بخشی از مصاحبه روز گذشته شجاع خلیلزاده است.
مدافع پرسپولیس میکوشد از تصمیم مهدی ترابی برای فسخ یکطرفه قراردادش با سرخپوشان دفاع کند. در مورد ترابی گفته میشود پیشنهادی هنگفت از لیگ ستارگان قطر دارد؛ بر همین اساس برای ادامه حضور در پرسپولیس درخواست دستمزد ۱۹ میلیارد تومانی داشته و همزمان از یک باشگاه لیگ برتری پیشنهاد ۲۰ میلیارد تومانی به دستش رسیده است! صد البته این اعداد شگفتانگیز هستند، اما همین آقای شجاع خلیلزاده که ظاهرا در جریان مذاکره باشگاه پرسپولیس با یکی از گزینههایش بوده، دیروز در ادامه مصاحبهاش، بدون ذکر نام از بازیکن مورد نظر گفته: «فلان باشگاه به مهره مورد نظر ما پنج میلیارد تومان بیشتر داد و او را جذب کرد.» طبیعتا حدس زدن نام این بازیکن با توجه به اخبار چند روز گذشته نباید کار سختی باشد! آنچه میبینید اما، سیمای بیروتوش «بازار» در فوتبال ایران است؛ صنعت ورشکستهای که در درآمدزایی با بحران جدی مواجه است، اما سخاوتمندانه هزینه میکند و حتی ابایی از چند برابر شدن مخارج ندارد.
جالب است که همه جای دنیا هزینهها در شرایط کرونا کاهش یافت، اما در فوتبال ایران شاهد فربه شدن این ستون هستیم! شاید مهمترین دلیل این داستان، افزایش چشمگیر و باورنکردنی قیمت ارز باشد. وقتی شجاع خلیلزاده میگوید قراردادش با پرسپولیس فقط ۸۰ هزار دلار است، یعنی او بابت بازی در لیگ نوزدهم کلا دو میلیارد تومان از قرمزها پول گرفته. این در حالی است که بدون تعارف خلیلزاده جزو مدافعان ممتاز لیگ برتر به شمار میآید. حالا بیایید شرایط را با چند سال قبل مقایسه کنیم. بهعنوان مثال آندرانیک تیموریان برای یک فصل بازی در استقلال در لیگ سیزدهم، قراردادی به ارزش دو میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان با این باشگاه بست. این در حالی است که قیمت دلار در زمان عقد این قرارداد یعنی تیرماه ۹۲، فقط ۳۲۰۰ تومان بوده است؛ این یعنی آندو که آن زمان بهترین هافبک دفاعی فوتبال ایران بود، از استقلال ۷۰۰ هزار دلار دستمزد گرفته است؛ حدود ۱۰ برابر بیشتر از دریافتی امروز شجاع خلیلزاده از پرسپولیس! در همان لیگ سیزدهم، دستمزد علی دایی برای هدایت پرسپولیس یک میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان بوده که با قیمت ارز روز، معادل ۵۵۰ هزار دلار میشده است. امروز اگر یک مربی بخواهد معادل ریالی این دستمزد را از باشگاهش بگیرد، باید قراردادی ۱۳ میلیارد تومانی ببندد!
به اخبار این روزها توجه کنید؛ سعید عزتاللهی هافبک فیکس تیم ملی ایران به باشگاه «وایله» دانمارک پیوسته، مهرداد محمدی سر از العربی قطر در آورده و هادی محمدی هم به لیگ هندوستان رفته است. شاید زمانی که لیگ هند در سریال تلویزیونی «پژمان» به تمسخر گرفته میشد، کسی فکر نمیکرد فوتبالیستهای ایرانی به زودی از این کشور سر در بیاورند، اما افزایش وحشتناک قیمت دلار، عجیبترین موج مهاجرت تاریخ فوتبال ایران را استارت زده است. آنهایی که پیشنهاد ۲۰۰ هزار دلار به بالا از هر کشوری در جهان دارند معطل نمیکنند و آنهایی هم که میمانند، معادل ریالی همین دستمزدها را از تیمهای داخلی طلب میکنند. نتیجه این آشفتهبازار برای فوتبال ایرانی، تخلیه استعدادها و حجیم شدن کوه بدهیهاست.