محمدباقر نوبخت که طی یک ماه اخیر شایعه کناره‌گیری او از مسئولیت سخنگویی دولت و ریاست سازمان برنامه و بودجه مطرح بود روز سه‌شنبه بالاخره استعفایش در یک بخش پذیرفته شد و کرسی سخنگویی دولت خالی ماند. به‌طور طبیعی اقدام بعدی انتخاب جانشین برای آن مسئولیت است. گویا انتخاب سخنگوی دولت هم به محلی برای برخی تحلیل‌های خاص بدل شده است و موضوعاتی در 24 ساعت پس از پذیرش استعفای نوبخت مطرح می‌شود که نشانی از دلسوزی و همراهی با دولت ندارد. قابل تامل‌تر آنکه برخی از این موضوعات از سوی افرادی بیان می‌شود که خود را دلسوزتر از همه نسبت به رئیس‌جمهور و دولت می‌دانند.
طرح سخنگویی جهانگیری
از جمله اظهاراتی که در مورد تعیین سخنگوی جدید برای دولت مطرح شد انتصاب اسحاق جهانگیری برای این جایگاه بود که بی‌اساس بودن این پیشنهاد از همان لحظه طرح موضوع مشخص شد، چراکه جایگاه و مسئولیت‌هایی که بر عهده این عضو کلیدی کابینه است فرصتی برای پذیرش مسئولیت سخنگویی دولت را به او نمی‌دهد. جهانگیری از جمله دولتمردانی است که با رسانه و تاثیرات آن بر تحولات جامعه آشناست و خود را جدا از اصحاب رسانه نمی‌داند، اما حضور او در پشت تریبون سخنگویی دولت در این شرایط جایز نیست؛ زیرا بر اساس مصلحت‌های بالاتری مسئولیت‌های اساسی به او سپرده شده است از جمله سازماندهی وضعیت اقتصادی کشور که همگان از تلاطم‌های آن به‌ویژه در بازار ارز و سکه آگاه هستند. بنابراین در چنین شرایطی پیشنهاد منصوب کردن ریاست ستاد ویژه اقتصادی به سخنگویی دولت نشانی از سر دلسوزی ندارد. همگان آگاه هستند که اکنون روحانی برای ترمیم وضعیت اقتصادی کشور نیاز به طراحی و اجرای ساختار جدیدی دارد که جهانگیری در چنین شرایطی حکم دست راست رئیس‌جمهور را دارد و ایفای وظایف معاون اولی مسئولیت‌هایی را متوجه او کرده که فرصتی برای پذیرش مسئولیت‌های دیگر مانند سخنگویی دولت ندارد که مسئولیت آنچنان تاثیرگذاری نیست. از سوی دیگر معاون اول در عرصه وحدت‌بخشی هم مسئولیت بزرگی را متوجه خود کرده که نشان از دلسوزی او دارد.
چه کسی سخنگو شود
برای مسئولیت سخنگویی دولت گزینه‌هایی در پاستور حضور دارند که می‌توانند بر کرسی نوبخت تکیه بزنند و این مسئولیت را به بهترین نحو به انجام برسانند. از جمله اینها می‌توان به محمد نهاوندیان اشاره کرد که اکنون معاون اقتصادی رئیس‌جمهور است. در حالی او بر کرسی معاونت اقتصادی دولت تکیه زده است که جهانگیری در اتاق فرمان اقتصادی حضور دارد و مشغله کاری نهاوندیان بسیار کمتر از حتی نوبخت است. نهاوندیان در دولت یازدهم رئیس دفتر رئیس‌جمهور بود که این جایگاه او را به رسانه‌ها نزدیک‌تر کرد؛ از این‌رو می‌تواند جانشین خوبی برای نوبخت باشد ضمن اینکه نهاوندیان از جمله افرادی است که خود را در حلقه اول روحانی معرفی کرده، بنابراین بهتر می‌تواند به سوالات رسانه‌ها پاسخ دهد. گزینه بعدی برای این کرسی محمود واعظی رئیس دفتر رئیس‌جمهور است که اتفاقا عملکرد او نشان داده که تمایل دارد در پست‌های مختلف حضور داشته باشد. او به سبب نزدیکی به رئیس‌جمهور و اطلاع بیشتر از آنچه در دولت می‌گذرد گزینه نسبتا مناسبی برای پذیرش مسئولیت سخنگویی است. به غیر از نهاوندیان و واعظی که در دولت حضور پررنگ و مشغله کمتری دارد، حسام‌الدین آشنا، علی جنتی و ابوطالبی هم به عنوان گزینه‌های بعدی برای پذیرش مسئولیت سخنگویی مطرح هستند.