رشد اقتصادی ایران در سال‌های گذشته به گونه‌ای بوده که بر اساس آمارهای بانک مرکزی از ۴,۴ درصد در سال ۱۳۹۰ آغاز شده و به ۳.۱- درصد در سال ۱۳۹۴ رسیده است و این آمار در سال ۱۳۹۵ ۳.۳ درصد بود که البته در ابتدا بانک مرکزی آن را اعلام نکرده بود، وضعیت رشد اقتصادی در ایران به گونه‌ای است که صندوق بین‌المللی پول در آخرین گزارش خود پیش‌بینی کرد که رشد تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۲۰۱۷ به ۵/۳ درصد می‌رسد و در مقایسه با نرخ رشد ۱۲.۵ درصد در سال ۲۰۱۶ کاهش دارد اما این عدد در سال ۲۰۱۸ به ۳.۸ درصد افزایش پیدا خواهد کرد.طبق گزارش صندوق بین‌المللی پول، رشد قیمت‌های مصرف‌کننده ایران در سال میلادی جاری به ۵/۱۰درصد می‌رسد که در مقایسه با نرخ رشد ۹ درصدی در سال ۲۰۱۶ افزایش نشان می‌دهد، با این همه، این وام‌دهنده جهانی انتظار دارد نرخ رشد قیمت مصرف‌کننده در سال میلادی آینده به ۱/۱۰ درصد کاهش پیدا کند.البته در آخرین آماری که بانک مرکزی شب گذشته از نرخ رشد اقتصادی منتشر کرد، آمار رشد اقتصادی ایران در ۶ ماهه نخست امسال ۵/۴ درصد اعلام شد.
این فرآیند رو به رشد در حالی ادامه دارد که بسیاری از مردم آن را احساس نمی کنند و تصور می‌کنند که باید این آمار روی زندگی‌شان اثر مستقیم و فوری بگذارد که البته به گفته بسیاری از اقتصاددانان این تصور درست نیست.بهمن آرمان، اقتصاددان و استاد دانشگاه در این باره به «وقایع‌اتفاقیه» گفت، «اینکه تصور می‌شود رشد اقتصادی باید در بهبود اوضاع زندگی مردم در فاصله زمانی کوتاهی تاثیر بگذارد درست نیست. این انتظار بی‌جایی است که عده‌ای برای سوءاستفاده‌های سیاسی آن را در میان مردم رواج دادند».او تاکید کرد: «باید گفت زمانی رشد اقتصادی اثر خود را بر بهبود وضعیت زندگی مردم باقی می‌گذارد که میزان سرمایه گذاری‌ها افزایش یابد و از رکود خارج شویم، اشتغال ایجاد شود و این اشتغال درآمد پایدار به وجود بیاورد اما متاسفانه این دیدگاهی که در ایران حاکم شده یک دیدگاه پوپولیستی است که صاحبان آن فکر می‌کنند، با عدم افزایش قیمت حامل‌های انرژی، حذف نشدن یارانه و افزایش وام‌هایی مانند ازدواج، اوضاع زندگی مردم بهتر می‌شود، می‌توان مشکلات را حل کرد. اقتصاد یک علم است و در آن دو دو تا چهارتا می‌شود، بنابراین انجام اصلاحات اقتصادی بدون درد ممکن نیست».آرمان همچنین درباره عامل رشد اقتصادی در سال‌های گذشته معتقد است که «آنچه در سال ۱۳۹۵ و پس از امضای برجام روی داد، باعث رشد اقتصادی شد که بخش اعظم آن به آزاد شدن صادرات نفت خام برمی‌گشت. البته در طول سال‌های قبل از آن یعنی دوران دولت‌های نهم و دهم نه تنها شاهد رشد اقتصادی نبودیم بلکه اقتصاد شاهد رشد منفی بود. بنابراین طبیعی بود که حتی رشد ۱۲ درصدی که اعلام شد، تا حدود بسیاری بیانگر واقعیت‌ها بود. اما آنچه که اقتصاد ایران از آن در شرایط کنونی رنج می‌برد ادامه سیاست‌های ضد توسعه‌ای است که این سیاست‌ها توسط عواملی در کشور اجرا می‌شوند».این اقتصاددان با بیان اینکه با توجه به شرایط کنونی به نظر می‌رسد در سال‌های آینده شاهد رشد اقتصادی واقعی در کشور نخواهیم بود، درباره ایجاد این باور نادرست میان مردم که رشد اقتصادی باید تاثیر آنی روی بهبود وضع زندگی‌شان بگذارد، تصریح کرد: «دولت و بیشتر از آن صدا و سیما در پایین نگه‌داشتن سطح آگاهی جامعه کوتاهی کرده‌اند، چرا که اگر صداوسیما اجازه می‌داد همانند دولت سازندگی یا اصلاحات کارشناسان اقتصادی مستقل، مسائل را تجزیه و تحلیل کنند مردم به راحتی متوجه می‌شدند».حال باید دید که وضعیت رشد اقتصادی در ایران چگونه پیش می‌رود و رفتار اقتصادی دولتمردان و همه فعالان بخش اقتصادی می‌تواند پیش بینی صندوق بین المللی را محقق کند؟
البته مسعود خوانساری رییس اتاق بازرگانی تهران در این باره به ایسنا گفته بود که اگر قرار باشد ایران هشت درصد رشد اقتصادی در آینده و در سال ۲۰۱۸ که مد نظر برنامه ریزان و مسئولان دولت است، را تجربه کند، باید سرمایه گذاری خارجی لازم جذب شود و در عین حال مشکلات در ارتباط با دولت بزرگ و دخالت بیش از اندازه آن در تولید و صادرات یکی از آفت‌های بزرگ است.
منبع: وقایع التفاقیه