عضو هیات علمی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان، «مهاجرت» و «سرمایه گریزی» را دو پدیده نامبارک در اصفهان دانست و اظهار کرد: گرفتاری‌های ادارات دولتی برای سرمایه‌گذاری در اصفهان سخت‌تر و بیشتر از دیگر شهرهاست و این مسئله موجب شده تا سرمایه‌گذاران رغبتی برای سرمایه‌گذاری در این شهر نداشته باشند.
مهدی بصیری، با تأکید بر اینکه شرایطی که امروز در آن قرار داریم کاملاً قابل پیش‌بینی بود، اظهار کرد: هر انسان عاقلی با اندک اطلاعی از میزان مصرف و برداشت‌های آب و همچنین شرایط اقلیمی و میزان بارش‌های سالیانه، می‌توانست پیش‌بینی کند روزی استان اصفهان به چنین وضعیتی دچار می‌شود.
وی با اشاره به عواملی همچون فروش آب از آغاز دهه هفتاد، توسعه کانال‌ها و شبکه آبیاری، واگذاری آب به پمپاژهای بالادست در استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری، توسعه صنایع، افزایش جمعیت و مصارف شهری، توسعه فضای سبز نامناسب در شهرهای حاشیه زاینده‌رود و توسعه کشاورزی در بالای سد، گفت: مسئولیت همه این عوامل نه تنها بر عهده مسئولان حوزه آب، بلکه بر عهده نمایندگان مجلس، امام‌جمعه‌ها و استاندارانی است که در طی این سال‌ها موجب شدند تا توسعه کشاورزی در بالادست و پایین‌دست سد در سطح وسیعی انجام شود.
بصیری در پاسخ به این سؤال که راهکارهای موجود برای برون‌رفت از این بحران چیست، اظهار کرد: متأسفانه در این سال‌ها توسعه ناپایدار غلط داشته‌ایم و اکنون باید به پایداری برگردیم. مسلماً انتقال آب از کارون یک راه‌حل اضطراری است و کسانی که این اضطرار را ایجاد کردند، مقصر هستند نه کشاورزان و حق‌آبه‌داران. وزارت نیرو که آب را واگذار کرده امروز باید به هر طریقی تأمین‌کننده آب این استان باشد.
وی با بیان اینکه ظرفیت زیست پذیری اصفهان به سرعت در حال افول است، گفت: مسئله بی‌آبی موجب شده مردمی که غالبا با آینده‌نگری زندگی خود را می‌گذرانند به فکر تأمین مکانی برای زندگی خود در خارج از اصفهان باشند تا در وقت ضرورت از این شهر مهاجرت کنند.
بصیری با تأکید بر اینکه باید بر روی رودخانه کنترل داشته باشیم، خاطرنشان کرد: امسال که بارندگی در اصفهان کم بود و برداشت‌های بالادست سد چم آسمان در استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری به حدی زیاد بود که آب شرب اصفهان هم تأمین نشد. وی افزود: جای تعجب است که عدم مدیریت و حکمرانی و بی‌توجهی مسئولان، نمایندگان و مردم اصفهان به حدی است که اجرای قوانین و مصوبات مربوطه را هم نمی‌توانند به‌طور مؤثر از دولت درخواست کنند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: وقتی کشاورزان شرق اصفهان با جنگ‌ودعوا آب می‌گیرند، مقدار قابل‌توجهی از این آب در آبخوان اصفهان نفوذ کرده و آن را تغذیه می‌کند. اما در دو سال گذشته که آبی در رودخانه جاری نشد، برداشت بیش‌ازحد از آبخوان موجب فرونشست زمین در شهر و شکستگی بسیاری از خانه‌ها، آثار و پل‌های تاریخی اصفهان شده است، هم‌چنین تخلیه آبخوان اصفهان موجب خشک شدن درختان کهن این شهر شده است.