صرافی‌های نیمه‌تعطیل و فعالیت زیرزمینی دلالان باعث شده است که میزان تقلب در بازار افزایش داشته باشد و برخی از فروش دلارهای تقلبی به مشتریان گزارش می‌دهند. در این مطلب به تعدادی از روش‌های شناسایی دلار اصل اشاره می‌کنیم.
جنس اسکناس: راحت‌ترین راه برای تشخیص اصل بودن اسکناس دلار لمس آن است، چون از نوعی کتان ویژه ساخته شده که در بازار به صورت تجاری فروخته نمی‌شود. به همین دلیل اگر مدتی با این اسکناس‌ها سر و کار داشته باشید در عمل به راحتی با لمس کردن آن متوجه کاغذی بودن اسکناس جعلی و کتانی بودن اسکناس اصل خواهید شد.
وضوح بالا: گوشه‌های اعداد و شکل‌ها دارای نوک تیزی‌هایی است که در اسکناس‌های تقلبی این تیزی‌ها به شکل گرد چاپ می‌شوند و به عبارتی شکل‌ها دارای وضوح و دقت کافی نیستند. دلیل آن هم پایین بودن کیفیت پرینتر‌ها یا دیگر روش‌های معمولی چاپ اسکناس تقلبی است که قابلیت چاپ این تیزی‌ها را با وضوح و جزییات بالا ندارند.
تکراری نبودن شماره سریال‌ها: این روش به ویژه برای کنترل اسکناس با تعداد بالا خیلی سریع عمل می‌کند، چون با بر زدن سریع اسکناس‌ها می‌شود شماره سریال‌ها را کنترل کرد که به شکل خیلی تابلو همه از یک نوع نباشند! (چون چاپ اسکناس‌های تقلبی با شماره سریال‌های مختلف کار سختی است و به همین دلیل معمولا آنها را بین اسکناس‌های دیگر پخش می‌کنند.) اگر دسته اسکناس کاملا نو باشد، شماره سریال‌ها از ۰۰ تا ۹۹ خواهند بود و اگر هم خیلی نو نباشند که به صورت تصادفی خواهند بود.
براق بودن یکی از عددها: در هر چهار گوشه اسکناس دلار، عدد اسکناس نوشته شده (۱۰۰، ۵۰، ۲۰ و غیره) که یکی از آنها حالت طلاکوب و براق دارد و در مقابل نور برق می‌زند.
برجسته بودن برخی نوشته‌ها: برخی از نوشته‌های اسکناس‌های ۱۰۰ دلاری برجسته هستند. برای نمونه اگر در اسکناس ۱۰۰ دلاری با دست روی عبارت United States of America بکشید، می‌بینید که برجسته است.
تصویر نامریی: در قسمت سفید رنگ اسکناس مثل اسکناس‌های خودمان تصویر رئیس جمهوری موردنظر وجود دارد که با گرفتن در نور دیده‌ می‌شود.
نوار امنیتی: مشابه اسکناس‌های ریال، اگر اسکناس دلار را مقابل نور بگیرید، یک نوار امنیتی درون اسکناس مشاهده می‌شود.