به گزارش خبرنگار فولاد، محمدياسر طيبنيا مديرعامل شركت فولاد مباركه در هشتمين كنفرانس بينالمللي استيلپرايس اظهار كرد: همانگونه كه در اين همايش به چالشهاي بزرگ فولاد اشاره شد، بايد با سرعت و دقت چارهاي براي آنها انديشيده شود، در غير اين صورت به دليل عدم توازن در زنجيره توليد، شركتهاي قوي جهان ما را حذف خواهند كرد.
طيبنيا افزود: مصرف فولاد كشور حدود ۱۷ميليون تن است، در حالي كه ظرفيت نصب شده ۴۰ ميليون تن و ظرفيت توليد ۳۰ ميليون تن ميباشد و ۵۵ تا ۶۰ميليون تن طرحهاي در دست احداث تعريف شده است كه ما بايد با نگاه خُرد به چالشها و مشكلات موجود در زنجيره بپردازيم.
وي با بيان اينكه شركتهاي فولادي بايد مشكلات فعلي را حل كنند، ادامه داد: اگر قرار است اين چالشها حل شود، در ابتداي امر بايد مشكلات حوزه اكتشاف، استخراج، توليد كنسانتره، گندله و... به تدريج بررسي و رفع شوند. براي مثال اگر نگاهي به حوزه اكتشاف بيندازيم، ميبينيم كه در چندسال اخير فعاليتهاي بسياري انجام شده، اما در مقايسه با ۵ دهه قبل قابل ملاحظه نيست، از همين رو فولاد مباركه در حوزه اكتشاف ورود كرد.
مديرعامل فولاد مباركه افزود: اكنون شركتهايي كه بتوان در حوزه اكتشاف به آنها اتكا كرد وجود ندارند و ما لازم است كه از تجربه و دانش شركتهاي خارجي استفاده كنيم تا شاهد تحول در اين بخش باشيم.
به گفته طيبنيا، عمق اكتشاف در جهان ۷۹متر، اما در ايران زير ۱۰متر است. پس در گام نخست بايد دراين بخش نهضت اكتشافي راه بيندازيم تا انحلال صنايع پاييندستي به دليل عدم دراختيار داشتن مواد اوليه رخ ندهد.
به گفته وي، ۶۳درصد هزينههاي شركتهاي معدني پيشتاز، در حوزه اكتشاف است و اين الزام به وجود ميآيد كه شركتهاي معدني در اين بخش سرمايهگذاري كنند.
مديرعامل فولاد مباركه افزود: البته روشهاي غيرعلمي براي اكتشاف و نوع واگذاريها و مباحث محيطزيستي از ديگر مشكلات است كه دولت و حاكميت ميتواند ورود كند. به جز چند شركت بزرگ، روشهاي غيرعلمي در حوزه استخراج اصولي معادن صورت گرفته و در واگذاريها اهليت رعايت نشده است.
طيبنيا گفت: بهرهوري و كيفيت پايين در كارخانههاي كنسانتره سازي يكي ديگر از مشكلات است، زيرا اغلب اين مجموعهها طراحي كامل روي خطوط انجام نشده ولي كارخانه راهاندازي شده است. در اين ميان كيفيت گندله نيز بالطبع با كيفيت پايين كنسانتره كاهش مييابد، براي مثال ميانگين استحكام گندله توليدي فولادمباركه ۳۰۰ كيلوگرم است، در حالي كه بخش زيادي از گندلههاي توليدي كشور زير ۲۵۰ كيلوگرم استحكام دارند.
مديرعامل فولاد مباركه افزود: در ايران در بخش احياي مستقيم، مصرف آب و انرژي بالاتر از ميانگين جهاني است، بنابراين بايد تكنولوژي، بهروز شده و در اين حوزه، كارهاي جديتري انجام شود. ايران در رتبه دهم كشورهاي توليدكننده فولاد قرار دارد، اما ضعف مديريت سبد محصولات باعث شده كه رتبه مناسبي در توليد محصولات خاص نداشته باشيم.
وي ادامه داد: اكنون شاهد هستيم كه بسياري از شركتها با ظرفيت پايين توليد دارند اما فولاد مباركه با ۹۵درصد از ظرفيت خود در حال توليد است.
طيبنيا با بيان اينكه ضرورت توسعه در توليد انكارناپذير است، گفت: عدم توازن زنجيره در محصولاتي مانند ميلگرد، لوله و پروفيل ديده ميشود كه با ظرفيت زير ۴۰درصد توليد ميشوند و در صورتي كه اگر سرمايه هنگفت بدون استفاده اين شركتها، به سمت اكتشاف رفته بود پيشرفتهاي زيادي داشتيم.
وي به توسعه زيرساختها در حوزه ريلي نيز اشاره كرد و گفت: اگر بخواهيم تحولي در زنجيره داشته باشيم بايد به سمت تكنولوژي روز دنيا برويم، چراكه اكنون توان رقابت در بازار جهاني را نداريم. علاوه بر اينكه مجموعههاي بزرگ بايد اين مشكلات را رفع كنند و در اين بين همراهي حاكميت هم نياز ميباشد.
طيبنيا يكي ديگر از مشكلات و چالشها را در زمينه قيمتگذاري مواد اوليه دانست و گفت: در بخش فروش و قيمت گذاري نيز دچار مشكل بودهايم و بايد ديد كه آيا ميتوان با قيمتهاي جهاني همراه شد؟
وي تصريح كرد: براساس آمار بورس، ۲ميليون و ۱۵۰ هزارتن عرضه براي كنسانتره از ابتداي سال تا كنون انجام شده اما حدود ۴۱۵هزارتن معامله شده وعمدتا شركتهاي داخل گروهي و پاييندستي خريد كردهاند كه از لحاظ قيمت نيز از بازار آزاد بالاتر بوده است و براي گندله و آهن اسفنجي نيز وضعيت مشابهي را ملاحظه ميكنيم.
مديرعامل شركت فولاد مباركه با تاكيد بر ضرورت ادغام عمودي و افقي در زنجيره فولاد و گره زدن منافع معادن و فولادسازان با يكديگر گفت: معادن بزرگ بايد معادن كوچك و فولادسازان بزرگ بايد فولادسازان كوچك را فعال كرده و آنها را از حالت غيراقتصادي خارج كنند.
طيبنيا گفت: براي توليد فولاد پاك نياز است كه معدنكاران كنسانتره سولفور زدايي شده تحويل فولاد ساز بدهند. اگر حفظ محيطزيست براي ما اهميت دارد بايد به اين سو حركت كنيم و هرگونه هزينه را سرمايهگذاري بلندمدت در راستاي عمل به رويكردهاي زيستمحيطي خود بدانيم.
بهرهوري بنگاهها در مواد، سرمايه، انرژي و نيروي انساني و... مواردي بود كه طيبنيا به آنها اشاره داشت كه بايد مورد توجه قرار گيرند.
به گفته وي، اگر اين رويكرد وجود نداشته باشد كه از اقتصاد خطي به سمت اقتصاد چرخشي برويم نميتوانيم توليد و اقتصاد پايدار داشته باشيم.
وي تصريح كرد: لازم است از اين پس در تكتك حوزهها خردنگر باشيم و فعالان بخش معدن و فولاد چالشهارا رفع كنند تا در آينده از آن به عنوان الگو استفاده كنيم.