در جریان برگزاری این نمایشگاه، علی آقا محمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس گروه اقتصادی دفتر مقام معظم رهبری، ضمن حضور در غرفۀ فولاد مبارکه از دستاوردهای این شرکت در عرصۀ بومی‌سازی بازدید کرد. وی پس از مشاهدۀ عملکرد تجهیز دستگاه پیچش گرم با نرخ کرنش بالا ابراز داشت: توان مدل‌سازی قبل از تولید که این دستگاه امکان آن را در اختیار ما قرار می‌دهد به معنای آن است که اراده بر این بوده که همه‌چیز در داخل کشور شکل بگیرد. بنده به شرکت فولاد مبارکه و دانشگاه صنعتی اصفهان تبریک می‌گویم که این کار مشترک را رقم زده‌اند و مطمئنم که صنعت فولاد آیندۀ بسیار خوبی برای کشورمان ایران رقم خواهد زد.
رشد قابل‌ملاحظۀ
سازندگان داخلی
خداداد غریب‌پور با تأکید بر اهمیت بومی‌سازی در صنعت فولاد گفت: خوشبختانه در نمایشگاه امسال شاهد رشد قابل‌ملاحظۀ شرکت‌کنندگان و سازندگان داخلی هستیم.
غریب‌پور با اشاره به امضای تفاهم‌نامه‌های متعدد در جشنوارۀ امسال تصریح کرد: در مراسم افتتاح دومین جشنواره و نمایشگاه ملی فولاد تفاهم‌نامه‌ای 500 میلیون یورویی میان تولیدکنندگان و تأمین‌کنندگان امضا شد. این تفاهم‌نامه موجب می‌شود پانصد میلیون یورو نیاز ارزی کشور مرتفع گردد و از واردات بی‌نیاز شویم و البته این روند، ادامه‌دار خواهد بود.
وی در پاسخ به رویکرد دومین نمایشگاه فولاد و نقش این نمایشگاه در توسعۀ بومی‌سازی در زنجیرۀ فولاد گفت: این نمایشگاه کاملا عملیاتی است. صنعت فولاد در کشور صنعت قدرتمندی است و این توان را دارد که با قدرت مسیرش را ادامه دهد و تحریم‌های این حوزه را بی‌اثر کند.
رئیس هیئت عامل ایمیدرو طی سخنانی در مراسم افتتاحیۀ این همایش و نمایشگاه گفت: برگزاری این رویدادها فرصت‌هایی به وجود می‌آورد تا ببینیم در بومی‌سازی کجا قرار گرفته‌ایم. بدین ترتیب تولیدکنندگان و سازندگان داخلی اطلاعات دقیقی از کمیت و کیفیت ماشین‌آلات، تجهیزات و قطعات موردنیاز این صنعت به دست می‌آورند. همچنین اطلاعات دقیقی از تعداد و میزان توانمندی تأمین‌کنندگان به دست می‌آید. به همین دلیل است که بعضا یک قطعه در جایی از کشور ساخته می‌شود و در جای دیگری از کشور همان قطعه را صنعت‌گر به‌ناچار وارد می‌کند. بنابراین برپایی این نمایشگاه آغاز راهی است که افق آن کاملا روشن است.
وی تأکید کرد: این مهم است که ما راه را شروع کرده‌ایم و امسال شاهد افزایش 1600 متری مساحت نمایشگاه نسبت‌به سال گذشته هستیم. باید در حوزۀ کسب دانش فنی تولید ماشین‌آلات و تجهیزات اقدامات اساسی‌تری انجام دهیم و تحریم‌ها را به فرصت تبدیل کنیم.
یکی از سیاست‌های ایمیدرو ایجاد ساختار به همین منظور در شرکت‌های بزرگ فولادی است؛ ازاین‌رو این شرکت‌ها باید با کمک واحدهای مختلف مانند تحقیق و توسعه (R&D)، ساختاری با این نام ایجاد کنند. به‌طور قطع تا ساختار ایجاد نشود، نمی‌توان فعالیتی انجام داد. پیشنهاد دوم ما این است که انجمنی با عنوان «انجمن قطعه‌سازان» ایجاد شود و آن‌ها نیز چنین همایش‌ها و نمایشگاه‌هایی برگزار کنند و توانمندی‌های خود را به‌منظور تأمین نیازمندی‌های فولادسازان به معرض نمایش بگذارند. ضمن این‌که شرکت‌های پیمانکار هم باید همین کار را انجام دهند.
غریب‌پور خاطرنشان کرد: طی این فعالیت‌ها مسائل بومی‌سازی باید تشریح شود و دولت چه در سازمان ایمیدرو، چه وزارت صمت و چه حوزۀ معاونت علمی و فناوری باید از شرکت‌های دانش‌بنیان حمایت کند و کارهای آن‌ها را تسهیل نماید تا این اتفاقات به سرمنزل مقصود برسد.
باید به جایی برسیم که حدود 80 دلار نیاز ارزی به ازای هر تن تولید در صنعت فولاد را روزبه‌روز کم کنیم. پیشنهاد ما به انجمن این است که سال آینده شرکت‌های فولادسازی، پیمانکاران، تولیدکنندگان قطعات، دانشگاه‌ها و انجمن‌های دانش‌بنیان که به بیشترین میزان، نیاز ارزی را کم کرده‌اند تشویق شوند.
قدردانی از
صنعت فولاد
دکتر سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری نیز در آئین افتتاحیۀ جشنواره و نمایشگاه ملی فولاد گفت: صنایع باید برای دستیابی به بومی‌سازی واقعی و برخورداری از تکنولوژی، با دانشگاه روابط بسیار نزدیک‌تری داشته باشند.
صاحب صنعت شدن نتیجۀ سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در پژوهش است و بخش دولتی نباید در این بخش وارد شود. فروش نفت به ما تلقین کرده که همه‌چیز ازجمله دانش و تکنولوژی خریدنی است. درحالی‌که تکنولوژی آموختنی است. با پول می‌توان صاحب کارخانه شد، اما نمی‌توان صاحب دانش شد. متأسفانه این اشتباه، فرهنگ کارآفرینی را در کشور ما نابود کرده است. باید از دست‌اندرکاران صنعت فولاد قدردانی کنم که برای بومی‌سازی، ارتباط با دانشگاه و تولید محصولات استراتژیک ارزش قائل‌اند.
متأسفانه ساختارهای واردات در کشور بسیار قوی و روان، و ساختارهای صادرات به همان نسبت ضعیف است. تحریم که واردات را مشکل کرده فرصتی است تا ضعف‌ها را رفع کنیم. اگر بخواهیم به نسل‌های آینده کمک کنیم، باید حامی صنایع باشیم و واردات بی‌حاصل نداشته باشیم. جای خوشبختی است که در صنعت فولاد حرکت‌های بسیار خوب و امیدوارکننده‌ای در حال انجام است.
صاحب کارخانه شدن با صاحب تکنولوژی شدن از نظر زیرساخت‌ها و دیگر موضوعات، دو مقولۀ کاملا متفاوت است. صنعت جایی است که در آن طراحی می‌کنیم، جایی است که در آن ماشین‌سازی می‌کنیم، چنین چیزی در دانشگاه اتفاق می‌افتد. اگر در مورد صنعت دانشگاه صحبت می‌کنیم راجع‌به چنین صنعتی صحبت کرده‌ایم. دولت باید زیرساخت‌های پژوهشی را تأمین کند. پژوهشی که با پول دولت انجام شود مانند صنعتی است که با پول دولت راه‌اندازی می‌شود، مثل کارخانه‌ای است که با پول دولت ساخته می‌شود، خروجی‌هایش هم همان است که می‌بینیم. آیا محصول کارخانه می‌تواند با بخش خصوصی یا واردات قابل‌رقابت باشد؟ پس تا پژوهش به بخش خصوصی نیاید، محصولی از این پژوهش خارج نخواهد شد. برای همین است شرکت‌های دانشگاهی توسعه پیدا کردند، چون بستر توسعه‌شان دانشگاه‌ها است.
تکنولوژی یادگرفتنی است؛ مثل درس است و باید آن را آموخت. از کجا یاد بگیریم؟ ما باید دانشی داشته باشیم و وقت بگذاریم و یاد بگیریم. می‌توانیم صاحب کارخانه شویم، ولی صاحب دانش نخواهیم شد. می‌توانیم سوار بنز شویم، ولی تکنولوژی بنز را نخواهیم داشت. آن‌هم با پول نفتی که به‌طور خدادادی به دست آورده‌ایم.
گفتنی است در این همایش ملی، تفاهم‌نامۀ تأسیس و ایجاد مرکز نوآوری تحول دیجیتال بین ستاد توسعۀ اقتصاد دیجیتال معاونت فناوری ریاست جمهوری، شرکت فولاد مبارکه اصفهان و دانشگاه تهران با حضور خداداد غریب‌پور رئیس هیئت عامل ایمیدرو، سورنا ستاری معاون علمی فناوری رئیس‌جمهور، محمود نیلی رئیس دانشگاه تهران و حمیدرضا عظیمیان مدیرعامل شرکت فولاد مبارکه اصفهان به امضا رسید. علاوه بر این، سه تفاهم‌نامۀ دیگر نیز در محل غرفۀ گروه فولاد مبارکه با حضور سید مهدی نقوی معاون تکنولوژی شرکت فولاد مبارکه و شرکت‌های دیگر به امضا رسید که شامل تفاهم‌نامۀ سه‌جانبۀ تولید تختال مربوط به لوله‌های انتقال گاز بین شرکت فولاد مبارکه، فولاد اکسین و لوله‌سازی اهواز، تفاهم نامه بومــی سازی دستگاه تسمــــه‌زن نورد گرم و تفاهم‌نامه بومی سازی قطعات نسوز کوره‌های پیش‌گرم بود.