اتاق بازرگانی استان اصفهان در آستانه انتخابات جدید قرار دارد و تا چند روز دیگر سرنوشت این اصلی ترین کانون فعالیت های اقتصادی استان با راهیابی اعضای جدید مشخص می شود. پارلمان بخش خصوصی که تا حد زیادی متاثر از این انتخابات خواهد بود، اینروزها در سرخط اخبار داغ مربوط به اتاق بازرگانی قرار گرفته است. به همین بهانه به سراغ یکی از فعال ترین چهره های این عرصه رفتیم تا به ترسیم چشم انداز او از انتخابات تازه، نامزدهای تازه و مسیر پیش روی اتاق بازرگانی بپردازیم. «مسعود صرامی»، کارآفرین نمونه سال 85 و بنیان‌گذار مجموعه بزرگ سیتی سنتر اصفهان، نامی آشنا برای فعالان اقتصادی استان است. او که دل پُری از اوضاع اقتصادی استان دارد؛ اتاق بازرگانی را دارای جایگاهی حساس و اثرگذار در رشد و توسعه اقتصادی اصفهان دانسته و معتقد است همدلی و تعامل، اصلی ترین عوامل در تضمین موفقیت این نهاد اقتصادی است. آنچه در می خوانید مشروح گفتگوی «نوسان» با این فعال شناخته شده اقتصاد اصفهان است.
نوسان: شاید بهتر باشد پیش از ورود به بحث انتخابات اتاق بازرگانی و بررسی نقش آن در رشد و توسعه اقتصادی استان، درباره وضعیت فعلی فعالیت اقتصادی بخش خصوصی گفتگو کنیم و نظر شما را در اینباره بدانیم.
بله، واقعیت این است که وضعیت فعالیت برای بخش خصوصی در استان را بسیار بد می‌دانم و معتقدم تا زمانی که یاد نگیریم در فضایی سالم با هم تعامل کنیم، کاری از پیش نمی‌بریم. این تعامل شامل حال هم بخش دولتی و هم خصوصی بوده و نیازمند این است که هر دو بخش تصمیم به انجام آن داشته باشند. نمونه موفق این تعامل سالم، برگزاری جشنواره بزرگ فیلم فجر در مجموعه سیتی سنتر اصفهان بود که امسال اتفاق افتاد و توانست با اکران 28 فیلم، 87 هزار مخاطب را به سینماها بکشاند. در حالی که در استان خراسان شمالی با اکران 22 فیلم، 10 هزار مخاطب به سالن های سینما رفتند. علت این موفقیت این بود که بخش دولتی دستش را در دست بخش خصوصی گذاشت. اداره ارشاد و فرهنگ اسلامی استان، بخش تامین سرمایه را بر عهده بخش خصوصی قرار داد و بخش خصوصی هم بهترین شرایط را برای برگزاری این رویداد مهم کشوری ایجاد کرد. در جشنواره صنعت سینما هم که از 30 بهمن تا 3 اسفندماه امسال در سیتی سنتر برگزار شد، چنین تعاملی میان بخش خصوصی با شهرداری اصفهان و شورای شهر رخ داد. در حالی که شهرداری در وضعیت اقتصادی نامناسبی قرار دارد؛ بخش خصوصی توانست از صفر تا صد سرمایه برگزاری این نمایشگاه را تامین کند و این همکاری منجر به خلق یک رویداد بزرگ فرهنگی و هنری شد. بنابراین تا زمانی که یاد نگیریم با هم تعامل و گفتگو کرده و دوست و یار همدیگر باشیم، این شهر به هیچ جایی نمی رسد.
نوسان: در شرایط فعلی گام نخست این تعامل را کدام بخش باید بردارد؛ بخش دولتی یا خصوصی؟
معتقدم بخش خصوصی و دولتی باید به یک اندازه در این کار سهیم باشند. ارکان بدن انسان مانند دست، پا، سر و ... اگر همزمان و به یک اندازه در حرکت بدن سهیم نباشند و هماهنگ و سازگار با هم عمل نکنند، کاری از پیش نمی‌رود و بدن قادر به حرکت نخواهد بود. دولت و ملت هم باید همزمان با هم خوب شوند و در مسیر تعامل قدم بردارند. ما همیشه از نحوه عملکرد دولت انتقاد می‌کنیم، غافل از اینکه خودمان نیز نادرست عمل می‌کنیم.
نوسان: بپردازیم به اتاق بازرگانی و انتخابات مهمی که در پیش دارد. به طور کلی چه جایگاهی برای اتاق در رشد و توسعه اقتصادی استان قائل هستید؟
نقش اتاق بازرگانی در رشد و توسعه اقتصادی استان بسیار مهم است، به شرط اینکه افرادی که بر این پارلمان بخش خصوصی حاکم می‌شوند، برای حل مشکلاتی که خودشان با آنها درگیر هستند؛ تلاش نکنند. مشکل ما این است که وقتی بر جایگاه دولتی تکیه می زنیم اصولا مسیری را طی می‌کنیم که خودمان در آن به بن بست رسیده‌ایم. مثلا اگر من کارخانه‌داری هستم که مشکل مالیاتی دارم، در این صورت فقط بر حل مشکلات مالیاتی تمرکز می‌کنم. همچنین امیدوارم هرکس به اتاق آمد نسبت به گروه های دیگر جبهه‌گیری نکند و تنها در جهت حل مشکلاتی که مردم، بازرگانان، فعالان اقتصادی و صنعتگران شهری و یا حتی کشوری با آن درگیر هستند، گام بردارد.
نوسان: چه نقاط ضعف یا قوتی در عملکرد دوره پیشین اتاق مشاهده کردید؟
یکی از مشکلاتی که متاسفانه سال هاست در کل کشور وجود دارد و هیچ تلاشی برای حل آن نشده است، این است که برخی از فعالان اقتصادی که به صورت قانونی فعالیت کرده و از دفتر واحد برخوردارند و طبعا درآمدزایی هم دارند و دفاتر خود را بدون اشکال می نویسند، باید به اتاق بازرگانی هزینه مستمری را پرداخت کنند! در حالی که طبق آنچه در تمام دنیا در حال انجام است، پارلمان بخش خصوصی باید از فعالانی که سالم کار می کنند و درآمدزایی دارند، دفاع کند. من در هفته گذشته تازه متوجه شدم که اتاق بازرگانی برای تمدید کارت بازرگانی، از هر یک از واحدهای تولیدی ما بیش از 100 میلیون تومان پول می گیرد. به گمانم این اصلا درست نیست. ما سالم کار کرده و از هنر و مدیریت لازم بهره مند بوده ایم و درآمدزایی کرده ایم؛ بنابراین نباید امروز، هم مالیات بدهیم و هم به هر ارگانی جریمه خوب کار کردنمان را بپردازیم! اگر ما ضرر کرده و منافعی برای دولت ایجاد نمی کردیم، اتاق برای تمدید کارت بازرگانی از ما پولی نمی گرفت. حالا اگر این پول در پارلمان اصفهان هزینه می شد، حرفی نبود، ولی پول به اتاق تهران می رود و درصد کمی از آن به اصفهان می رسد! گویا اتاق تهران به اتاق های استان ها می گوید اگر توانستید از واحدهای فعالتان جریمه ای بگیرید و به ما بدهید، ما هم در ازای آن پاداشی به شما می دهیم! این وظیفه پارلمان اصفهان بوده که از فعالان خود دفاع کند و بگوید درحالیکه اغلب کارخانه‌ها تعطیل شده‌اند، چرا یک واحد تولیدی موفق باید باج بدهد؟ وقتی چنین مشکلی حل نمی‌شود، طبعا مشکلات دیگر هم حل نمی‌شود، چون این مشکل در ساختار اتاق بازرگانی وجود دارد و باید تا الان حل می‌شده است. ما شاید در برابر واحدهای خارج از خودمان قدرت ایستادگی نداشته باشیم، اما باید تاکنون در واحدهای مرتبط با خودمان برای حل چنین مشکلاتی اقدام کرده باشیم.
نوسان: توجیه اتاق برای دریافت چنین هزینه‌ای چیست؟
دلیلش این است که قانونی که سال‌ها پیش وضع شده همانطور ثابت باقی مانده و با شرایط روز تطبیق داده نشده است. این قوانین باید مطابق روز تغییر کند و با زمان جلو برود. همچنین شاید اتاق می خواهد درصدی از این منافع را خرج خودِ استان کند و یا شاید هم هنوز هیچ صنعتگر و یا فعال اقتصادی به این قانون اعتراضی نکرده است. عده ای در یک زمانی قانونی را تصویب کرده اند که هنوز همانطور باقی مانده است. این قانون شاید در زمان خود منافعی را شامل حال اتاق می کرده است، ولی الان چطور؟ این قانون در حال حاضر تنها برای پُر کردن جیب اتاق است و متاسفانه هیچکس هم هنوز به آن اعتراضی نکرده است، چون 90 درصد شرکت ها در دفاترشان ضرر نشان می دهد و این جریمه را پرداخت نمی‌کنند. الان شیراز، مشهد و اصفهان از این قانون تبعیت می کنند و چون ما قانون مدنی را نمی دانیم، هیچ اعتراضی به این قانون نمی کنیم. در دنیا به کسی که خوب کار کرده پاداش می دهند و در ایران از او جریمه می گیرند!
نوسان: به جز این دیگر چه موانعی را بر سر راه فعالیت بخش خصوصی مشاهده می‌کنید؟
مانع دیگر شاید به نحوه رفتار و اخلاق اعضای اتاق وابسته باشد. خواهش من از اعضای دوره جدید این است که همدیگر را تخریب نکنند. همه آدم ها مانند هم فکر نمی کنند و عقاید و افکارشان مانند هم نیستند. من در سخنرانی که قرار بود برای تعدادی از جوانان انجام دهم، گفتم زمانی که برای ساخت مجموعه سیتی سنتر با کمبود سرمایه مواجه شدم، نزد آقای احمد خوروش رفتم و طلب کمک کردم. ایشان هم بدون اینکه از من تضمینی بخواهد، حدود 5 میلیارد تومان اعتبار در اختیار من گذاشت. کسی که چنین گذشتی دارد، نمی تواند انسان بدی باشد. آقای بزرگی هم در صنعت فعال بوده است و فرزندش سعید بزرگی برای رفع مشکلات یک پروژه کمک زیادی به من کرد. پس افرادی که چنین عمل کرده اند، نمی توانند افراد بدی باشند. چند روز قبل دیدم کسی نوشته بود چرا صرامی از این افراد دفاع کرد؟ معتقدم پیری و جوانی ملاک عمل نیست و اخلاقیات ملاک است. من با آقای گلشیرازی رفاقت دارم. پدر ایشان انسان خوب و اثرگذاری بوده است و او را هم انسان بااخلاقی می شناسم و دلیلی ندارد که وقتی او انسان خوبی است بگویم خوب نیست. آقای رجالی هم که همه توانش را برای مسئله آب و رشد گردشگری این شهر گذاشته است انسانی درستکار و مفید است. پس مهم نیست این افراد عضو چه گروهی هستند، مهم این است که به شخصه چه عملکرد و کارنامه ای دارند.
فرناز کلباسی/ هفته نامه نوسان