مجمع جهانی اقتصاد به تازگی مطالعه‌ای در مورد وضع کسب‌وکارها و شرکت‌های بزرگ صنعتی انجام داده و بزرگ‌ترین ریسک‌های پیش‌روی آنها را بررسی کرده است.
به گزارش ایرنا، کارشناسان این نهاد بین‌المللی بیش از ۳۵۰ریسک مهم را شناسایی کردند و از شرکت‌های بزرگ در سراسر دنیا خواستند تا مهم‌ترین و اصلی‌ترین ریسک‌هایی را که باعث نگرانی آنها می‌شود، اعلام کنند. درنهایت ۳۱ ریسک اصلی و میزان نگرانی کسب‌وکارها از این ریسک‌ها  به دست آمد.
جالب اینجاست که برخلاف گزارش‌ها و مطالعات قبلی، بعد از همه‌گیری کرونا مسائل زیست‌محیطی دیگر جایگاهی در میان نگرانی‌های دنیا ندارد و تحولات اقتصادی، اجتماعی و ژئوپولیتیکی حاصل از همه‌گیری کرونا در فهرست اصلی‌ترین نگرانی‌ها جای گرفته است. دوسوم از شرکت‌های مورد مطالعه اعلام کردند که اصلی‌ترین و مهم‌ترین نگرانی آنها طولانی‌شدن رکود اقتصادی در دنیاست و نیمی از آنها هم ورشکستگی و ناتوانی صنایع برای احیا  بعد از پایان همه‌گیری کرونا را اصلی‌ترین نگرانی این روزهای خود عنوان‌کردند.    احیا نشدن صنایع بعد از پایان همه‌گیری می‌تواند روی زنجیره عرضه کالاهای مختلف در دنیا اثر منفی بگذارد و مشکلات زیادی برای اقتصاد ایجاد کند.
برمبنای یافته‌های این گزارش از میان ۱۰ ریسک بزرگی که شرکت‌ها از آنها ابراز نگرانی کرده‌اند، تنها سه ریسک غیراقتصادی است و هفت ریسک کاملا ریشه اقتصادی دارد.
اغلب شرکت‌های بزرگ دنیا از همکاری بخش خصوصی و دولتی در شرایط بحرانی کنونی ابراز رضایت کرده‌اند و بر این باور هستند که این همکاری می‌تواند اندکی از بار مشکلات آنها بکاهد. چالش‌های ایجادشده در اقتصاد دنیا در نتیجه همه‌گیری کرونا شرکت‌های خصوصی را با معضلات زیادی مواجه کرده است و اگر حمایت مالی دولت‌ها نباشد، امکان ادامه فعالیت اقتصادی برای آنها وجود ندارد. البته برخی از کارشناسان در مورد هزینه بالای دولت‌ها برای حمایت از اقتصاد می‌گویند، ولی مسأله اصلی اینجاست که هزینه ورشکستگی شمار زیادی از شرکت‌های صنعتی و خصوصی برای اقتصاد بسیار بیشتر از هزینه‌ای است که دولت برای حفظ آنها صرف می‌کند.
۶۶.۳‌ درصد از شرکت‌های بزرگ نگران طولانی‌‌شدن رکود ناشی از همه‌گیری کرونا هستند و بر این باورند که این مشکل می‌تواند آسیبی جدی به آنها وارد کند. ۵۲.۷‌درصد از شرکت‌ها نگران  ورشکستگی خود یا شرکت‌هایی هستند که با آنها کار می‌کنند. سومین ریسکی که شرکت‌های بزرگ را نگران کرده، احتمال حمله سایبری و ارایه اطلاعات نادرست است که در نتیجه نوسان در شیفت‌های کاری و حضور نداشتن تمامی افراد در شرکت در بازه زمانی مشخص ایجاد می‌شود. بالغ بر ۵۰‌درصد از افراد مورد مطالعه در این‌باره ابراز نگرانی کرده‌اند و بر این باورند که این معضل در دنیای امروزی نه‌تنها برای کسب‌وکارهای بزرگ بلکه برای بخش‌های  اجرایی کشورها هم معضلی جدی است.