او افزود: در هیچ صنعتی به اندازه گردشگری نمی‌توان اشتغال‌زایی داشت. ما در ایران با مساله اشتغال و نیروی جوان تحصیلکرده بیکار مواجهیم و همین امر توسعه گردشگری را برای ما به‌عنوان یک ضرورت مطرح می‌کند. برای توسعه این صنعت نیازمند آن هستیم ورای مسائل کلی بلکه به‌عنوان یک نیاز به آن نگاه کنیم. در گردشگری ما نیازمند تساهل و تسامح هستیم و بدون این دو مقوله به رشدو توسعه در این صنعت نخواهیم رسید.
این فعال صنعت گردشگری با تاکید بر مانع‌زدایی در توریسم گفت: زمانی که موانع یا قیمت بالای سفر بر سر راه توریست داخلی باشد، طبیعی است که به جای یک مقصد داخلی، تقاضای خود را سرکوب می‌کند. برخی خانوارها هم در این شرایط که بحران کمبود منابع ارزی وجود دارد با سفر خارجی ناشی از نبود بستر رونق سفر داخلی، عملا باعث خروج سرمایه از کشور می‌شوند.
او با اشاره به اینکه راه برون‌رفت کشور از مشکلات اقتصادی گردشگری است، اضافه کرد: نگاه به گردشگری به‌عنوان یک راهکار موضوعی نیست که تنها متولیان دولتی که سابقه مدیریتی آنها در این صنعت کمتر از پنج سال است، آن را عنوان کنند. بخش خصوصی که بیش از چهل سال عمر خود را بر سر این صنعت گذاشته این موضوع را مطرح می‌کند و معتقد است با گردشگری می‌توانیم بسیاری از چالش‌های خود را برطرف کنیم.
کرمانی ادامه داد: متاسفانه از پتانسیل مجموعه‌هایی که متولی گردشگری کشور هستند استفاده نشده است. این در حالی است که کشورهای همسایه ما درآمدی بیش از درآمد نفت از توریسم دارند. یکی از این کشورها ۱۶میلیون گردشگر در دوران کرونا داشته، آنها حتی برای هتلی که هنوز تکمیل نشده متقاضی دارند. رشد صنعت گردشگری در این کشورها به واسطه برنامه‌ریزی در این صنعت است. ما نیز در ایران نیازمند آن هستیم فارغ از سلایق سیاسی افراد و متولیان به گردشگری بپردازیم. ما باید تاکتیک و برنامه مشخصی برای توسعه گردشگری داخلی در ایران داشته باشیم تا به نتیجه مطلوب برسیم.
مریم محمدپور، کارشناس و فعال گردشگری سلامت نیز در این نشست با بیان اینکه گردشگری یک حوزه دینامیک است، گفت: ما باید به شکل مداوم سلایق و خواسته‌های مشتریان این حوزه را رصد کنیم و در تلاش برای برآورده کردن آنها باشیم. متاسفانه در ایران با وجود اینکه در سال‌های اخیر گردشگری سلامت از سوی متولیان بسیار مطرح شده است، اما به واسطه عملکردهای نادرست همچنان شاهدیم این حوزه از توریسم در ایران مغفول مانده است. او با اشاره به اینکه یکی از مهم‌ترین چالش‌های توسعه توریسم سلامت در ایران فقدان یک گفتمان مناسب میان دو وزارتخانه بهداشت و درمان با وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است، افزود: گردشگری سلامت این پتانسیل را دارد که سه برابر گردشگری عادی درآمد ایجاد کند. همچنین این حوزه به واسطه مولفه‌ها و ویژگی‌های خاص خود محدودیت سایر حوزه‌های گردشگری را ندارد.
محمدپور ادامه داد: برای توسعه توریسم سلامت نیازمند آن هستیم که موانعی که بر سر راه بیمه‌های بین‌المللی است، برطرف شود و این امر با گفت‌وگو امکان‌پذیر است. از آنجا که بیمه بیمار مشخص می‌کند در کدام کشورها می‌تواند مراحل درمان را بگذارند با حل این مساله ما شاهد حضور بیشتر توریست‌های سلامت خواهیم بود.
او از الگوبرداری از تجربه‌های موفق جهانی از کشورهایی مانند هند یا ترکیه به‌عنوان بخشی دیگر از راهکار توسعه توریسم سلامت نام برد و گفت: ایران کشوری است که در برخی حوزه‌های درمانی و جراحی‌ها از بسیاری از کشورهای دیگر جلوتر است. بنابراین چنانچه زیرساخت‌های این بخش فراهم شود شاهد تمایل بیشتر توریست‌های سلامت برای حضور در ایران خواهیم بود؛ به‌عنوان مثال ما نیازمند تامین زیرساخت‌ها برای ورود بیماران صعب‌العلاج اورژانسی هستیم.
این فعال حوزه گردشگری سلامت در بخش دیگری از سخنان خود خواستار توجیه بیمارستان‌ها برای شیوه برخورد با توریست‌های سلامت شد و عنوان کرد: متاسفانه برخی بیمارستان‌ها درکی از شیوه برخورد با گردشگر سلامت ندارند. به‌عنوان مثال ما حتی در مواردی شاهدیم که یک فرم رضایت انگلیسی یا عربی برای بیمار وجود ندارد. عدم توجه به توریسم سلامت جفایی است که در حق صنعتی می‌شود که توان شکوفایی کشور را دارد.
او با بیان اینکه کاهش ارزش ریال می‌توانست به‌عنوان مزیتی برای توسعه گردشگری سلامت در ایران باشد، گفت: سفر پزشکی سفری است که معمولا یک‌باره اتفاق می‌افتد و قابل برنامه‌ریزی از قبل نیست، در این سفرها معمولا مقوله قیمت یک مولفه مهم است و ما می‌توانستیم با قیمت پایین درمان آنها را به ایران جذب کنیم. با این حال در کشورمان توریست سلامت باید هزینه چندبرابری بپزدارد.
بهار حبیب‌زاده، کارشناس گردشگری از دیگر سخنرانان این نشست با تاکید بر مقوله آموزش و پژوهش در گردشگری عنوان کرد: حلقه مفقوده در توسعه کشور، صنعت گردشگری است و حلقه مفقوده در گردشگری بحث آموزش و پژوهش است. ما در ایران با شیوه‌های نوین گردشگری آشنایی نداریم و نتوانسته‌ایم از آن بهره ببریم.
او با اشاره به اینکه ما باید برنامه‌ریزی بلندمدت و طولانی فراتر از اختلافات صنفی و برون صنفی داشته باشیم، افزود: متاسفانه درآمدزایی در توریسم ایران پایین آمده است. ما باید هسته‌ای را شکل دهیم تا فعالان صنعت توریسم که از مسائل این صنف آگاهند و با تجربه‌های جهانی نیز آشنا هستند، بتوانند از تجارب خود برای توسعه توریسم استفاده کنند. در کشورهای همسایه شاهدیم برنامه ۵۰ساله برای گردشگری‌شان دارند؛ اما ما حتی نمی‌دانیم برنامه سال آینده‌مان چیست. این چالش‌ها سبب شده است سرمایه‌گذاری در گردشگری کشور بسیار پایین بیاید و پروژه‌های محدودی در حوزه هتل‌سازی، گردشگری دریایی و... داشته باشیم. همه این چالش‌ها ایجاب می‌کند ما یک نوسازی و پوست‌اندازی در این حوزه داشته باشم.
منبع: دنیای اقتصاد