بدون شک استان اصفهان به جهت پتانسیل های متعدد از جمله استقرار در منطقه ی مرکزی کشور و دسترسی به کریدور شمال به جنوب و غرب به شرق و همچنین برخورداری از نیروی انسانی ماهر و متخصص و مراکز آموزش عالی (160 واحد دانشگاهی)؛ 9 هزار واحد تولیدی و حدود 15 درصد ارزش افزوده بخش صنعت، 25 درصد تولید فرآورده های نفتی، بیش از 7 درصد تولید ناخالص داخل کشور، رتبه دوم صادرات غیر نفتی کشور،رتبه ی اول تولید سنگ های تزیینی با 700 معدن فعال، رتبه ی اول داشتن بزرگراه ها و راه های اصلی و قطب اول گردشگری و همچنین جایگاه ممتاز این استان در طرح های دانش بنیان(با 11 مرکز رشد؛ 2 پارک علم و فن آوری؛ 455 شرکت دانش بنیان و 6034 نفر شاغل )، 50 تا 60 درصد طلای کشور ، 60 درصد صنایع دستی کشور، 50 درصدتولید سیمان و 65 درصد تولید فولاد کشور، رتبه ی اول تولیدات دامی و تولید شیر و دومین حجم نقدینگی کشور مربوط به ایناستان می باشد. لذا با توجه به موارد فوق اهمیت سرمایه گذاری در بخش های مختلف از جمله گردشگری ، معادن ، صنایع تبدیلی ، طرح های دانش بنیان و خدمات فنی و مهندسی، توریست درمانی و ... از جمله طرح هایی هستندکه استان اصفهان را در زمینه سرمایه گذاری جذاب جلوه میدهند.
رویکرد اصلی استان در مقوله سرمایه گذاری داخلی و خارجی توسعه فعالیت پاک و با ارزش افزوده بالا و کم آب بر و ارتقاء سطح تکنولوژی در تمام سطوح، توجه به تولید محصولات فرآوری شده در بخش های معدن و کشاورزی، توجه به توسعه خطوط ریلی و تکمیل زنجیره های تولید می باشد.
هر چند مقوله بی آبی و محدودیت های آن به عنوان یک معضل در کشور و استان مطرح بوده است، لیکن همواره آسان سازی و روان سازی بوروکراسی اداری یکی از مشکلات پیش روی سرمایه گذاری این استان بوده است.عدم احصاء قابلیت های ملی سرمایه گذاری در بخش های مختلف بصورت کمّی و کیفی از دیگر معضلات استان در این بخش می باشد. هر چند اقدامات متعددی در این خصوص انجام شده، لیکن به نظر می رسد باید به صورت شناسنامه ای برای همه بخشها وضعیت سرمایه گذاری را شفاف تدوین کرد.
استان اصفهان به اندازه ی جمعیت 12 استان کشور نیروی کارگری دارد؛ لذا توجه به امر سرمایه گذاری داخلی و خارجی در بهبود فضای کسب و کار بسیار حائز اهمیت است.امروز باید اولویت مدیریت استان عملاًبر مقولهسرمایه گذاری استوار گرددتا این امر به صورتی قابل لمس و مشهود تبدیل گردد. این درحالی است کهدر دیگر استان های کشور به مراتب با مقوله سرمایه گذاری رفتار بهتری صورت می گیرد.
یکی از مشکلات اصفهان در سالهای اخیر معضل نقدینگی و سرمایه ثابت بوده است.وقتی نزدیک به 65 هزار میلیارد تومان حجم منابع بانکی استان می باشد. دستگاه های متولی در امر سرمایه گذاری در استان باید با تغییر رویکرد، از گفتن کلمه «نه»پرهیز نمایند تا راه را برای ارائه بهتر خدمات به سرمایه گذاران هموار سازند که این امر قطعاً به نفع استان اصفهان خواهد بود.
بی شک استان اصفهان با همه داشته های منحصر به فرد و خدادادی خود با یک برنامه ی مدون بر اساس فرامین مقام معظم رهبری و برنامه ی چشم انداز توسعه و سند آمایش استان باید نقشه راه خود را بداند و بر اساس پتانسیل های موجود و شناخته شده، برنامه اجرایی در بخش های مختلف را ترسیم و عملیاتی نماید؛ بدیهی است که در غیر اینصورت سایر استانها گوی سبقت را در این رقابت خواهند ربود.