او در سطح رسانه از دیگر مدیران هم می‌خواهد به این نمایش شفافیت وارد شوند. در حالی که عباس اورنگ، کارشناس اقتصادی، با انتشار حقوق افراد به دلیل اینکه اعداد با مصوبه هیئت‌مدیره و در چارچوب قانون تعیین می‌شود، مخالف است. او به «شرق» می‌گوید عریان‌سازی حقوق معادل شفافیت نیست و بهتر است مدیران صندوق بازنشستگی به جای بسنده‌کردن به انتشار فهرست حقوق که بخش بسیار کوچکی از هزینه‌های این صندوق را شامل می‌شود، قراردادهای شرکت‌های زیرمجموعه این سازمان را به روی سایت خود قرار دهد. به اعتقاد اورنگ، در سال‌های گذشته در شرکت‌های تابعه صندوق بازنشستگی حادثه سانچی و سقوط هواپیمایی آسمان را داشتیم که اگر کمی مدیریت قوی‌تر در این شرکت‌ها وجود داشت، شاید شاهد چنین رخدادهایی نبودیم. شفافیت در صندوق بازنشستگی کشور به اقدامات لوکس خلاصه شده است؛ اقداماتی که نه تنها گره‌ای از مشکلات کشور باز نمی‌کند، بلکه به اعتقاد عباس اورنگ، کارشناس اقتصادی، بر دامنه بی‌اعتمادی مردم به مسئولان اضافه می‌کند.
او در گفت‌وگو با «شرق»، درباره اقدامات میعاد صالحی، رئیس صندوق بازنشستگی، در انتشار فهرست حقوقی اعضای هیئت‌مدیره تحت نظر این صندوق و تشویق دیگران به انتشار چنین فهرست‌هایی بیان کرد: باید دید حقوق اعضای هیئت‌مدیره صندوق بازنشستگی با یک گردش مالی چند هزارمیلیاردی، چه سهمی از سرجمع منابع و مصارف در این صندوق دارد. هر چیزی در راستای شفافیت مؤثر است و می‌تواند تأثیرگذار باشد ولی باید حواسمان باشد در جاهایی که گردش مالی بسیار بالایی دارند، عریان‌کردن‌ها به تنهایی نمی‌توانند دلیل و عاملی برای شفافیت و بهسازی‌ها شوند. او افزود: گاهی اوقات ما دریافتی‌ها را عریان می‌کنیم ولی قراردادها، پروژه‌ها، صورت‌های مالی و هزینه‌هایی را که در شرکتی انجام می‌شود، چه می‌کنیم؟ آیا مثلا صندوق بازنشستگی کشوری حاضر است همه صورت‌های مالی شرکت‌ها را روی سایت‌ها بگذارد؟ آیا حاضر است فهرست همه پیمان‌کاران، مناقصه‌ها و شرکت در مناقصه‌ها که برایند شیشه‌ای‌شدن مناقصه‌هاست، منتشر کند. البته این کار نه تنها باید در صندوق بازنشستگی انجام شود، بلکه برای هر نهاد دیگری شفافیت ایجاد می‌کند.
افشاگری در حقوق و مزایا معنا نمی‌دهد
این کارشناس اقتصادی با تأکید بر مخالفت خود با انتشار حقوق و مزایا، بیان کرد: یا افراد حقوق و مزایای دریافتی را طبق قانون دریافت می‌کنند که در این صورت ما اجازه نداریم حقوق و مزایای افراد را به‌عنوان حریم خصوصی آنها افشا کنیم. یا حقوق و مزایای غیر قانونی است که اینجا افشاگری معنی نمی‌دهد و باید فرد را بلافاصله به مرجع قضائی معرفی کرد. به گفته او، این حق طبیعی افراد است که همه حقوقشان را دریافت کنند و حتی یک ریال آن را هم هبه نکنند. اورنگ گفت: در یک برنامه تلویزیونی که مدیرعامل صندوق بازنشستگی حضور داشت، بیان کرد به وزیر نامه‌ای زدم تا حقوقم را کاهش دهد. اگر وزیر و هیئت امنای صندوق‌های بازنشستگی حقوق مدیرعامل صندوق بازنشستگی را طبق یک‌سری از ضوابط تعیین کرده‌اند، کاهش‌دادن آن معنی ندارد. به هر حال، ما به مدیری نیاز داریم که بتواند صندوقی را با این همه گردش مالی بچرخاند. شاید مدیری توانمند است و حاضر نباشد با ماهی پنج یا شش میلیون تومان کار کند و به ازای بهبود خدمات صندوق، بخواهد حقوق بیشتری دریافت کند. او ادامه داد: باید نگران این نباشیم که هر کس چقدر حقوق می‌گیرد. ما باید به این حساس باشیم که هر‌کس به اندازه مهارت‌هایش حقوق بگیرد. عدالت حکم می‌کند مزایا و حقوق هر کس به فراخور توان خودش باشد. به گفته این کارشناس اقتصادی، یکی از منابع صندوق بازنشستگی هبه است و مدیران می‌توانند بدون اینکه مردم بفهمند، همه یا بخشی از حقوق خود را به صندوق هبه کنند و لزومی ندارد مردم بفهمند این مدیر چنین کاری انجام می‌دهد. او ادامه می‌دهد: این رفتارها را قضاوت نمی‌کنم اما احساس می‌کنم باید کمی جامع‌تر و کلی‌تر به مسائل نگاه کنیم.
حوادث ناشی از ضعف مدیریت
اورنگ با اشاره به حوادثی که سال گذشته در زیرمجموعه‌های صندوق بازنشستگی رخ داد، مانند حادثه سانچی و سقوط هواپیمایی آسمان، این حوادث را ناشی از ضعف مدیریت دانست. او افزود: چه‌بسا اگر ما مدیریت قوی‌تر و توانمندتری داشتیم، شاهد این رخدادها نبودیم. این کارشناس اقتصادی تأکید کرد: در فضای اقتصادی کنونی که یک گوشی تلفن همراه شش میلیون تومان قیمت دارد، شاید یک مدیر نتواند با پنج، شش میلیون تومان زندگی‌اش را بچرخاند. همان‌طور یک کارگر ساده هم نمی‌تواند با چنین عددی زندگی‌اش را مدیریت کند. مگر یک کارگر ساده می‌تواند با این ارقام زندگی کند. او به هزینه‌های دیگری که در زندگی مدیران وجود دارد اشاره کرد و گفت: یک مدیر برای اینکه علمش به‌روز باشد، باید کتاب بخرد و خیلی اقدامات دیگر انجام دهد. اورنگ تأکید کرد: شفافیت فقط مطرح‌کردن حقوق و مزایای افراد نیست. در شفافیت حق نداریم با آبرو و حیثیت مردم بازی کنیم. برخی از این مدیران سالیان سال آبرومندانه زندگی کرده‌اند و درحال‌حاضر هم تخلفی نکرده‌اند. کسی که ماهی 15 میلیون تومان یا 20 میلیون تومان حقوق می‌گرفته، دریافتی خلاف قانون نداشته است. خودش هم حقوق خودش را تعیین نمی‌کرده است. ضوابطی بوده که طبق آن حقوق و دستمزد می‌گرفته است. وقتی در سایت‌ها و روزنامه‌ها اعلام می‌کنید فلانی 15 میلیون تومان حقوق می‌گیرد، همه اجتماع این مسئله را برنمی‌تابد که این حقوق بر مبنای قوانین و مقررات بوده است. او اضافه کرد: چه‌بسا برخی از افراد در جامعه با دید منفی و به دید یک فرد استثمارگر و غارتگر به مدیران نگاه کنند؛ درحالی‌که بسیاری از مدیران افراد مؤمن، متعهد و سالمی هستند. اگر غیر از این باشد، باید به نظام تأیید صلاحیت‌ها در کشور شک کرد. همه این مدیران قبل از اینکه جذب شوند، تأیید صلاحیت شده‌اند.
برخورد با حقوق‌های غیرمتعارف الزامی است
این کارشناس اقتصادی درباره مدرک مدیرعامل فعلی صندوق بازنشستگی که گروهی معتقدند مرتبط با پست فعلی او نیست، عنوان کرد: من مدرک تحصیلی این فرد را نمی‌دانم. ظاهرا گفته‌اند مدرک MBA دارد. اگر این مدرک مورد تأیید باشد، منع و مشکلی ندارد. بررسی این مسئله وظیفه ذاتی سازمان مدیریت است. تا زمانی که بپذیریم سازمان مدیریت به‌عنوان یک نهاد داخل در نظام، مأموریت رصد این مسئله را دارد و چیزی را نفی نکرده، علی‌الاصول اصل بر برائت است. اگر سازمان مدیریت به وظایفش عمل نکرد، نهادهای نظارتی باید بر عملکرد این مجموعه نظارت کنند. او افزود: ما نباید با برخی رفتارهای حتی درست، موجبات ایجاد ظن و تردید در سطح جامعه را فراهم کنیم. در جامعه‌ای که مردم بنا به هر دلیلی تحت فشار هستند و به‌خاطر فشارهای اقتصادی ناراحت و عصبی شده‌اند و این فشارها غیر قابل کتمان است، انتشار این اخبار ضربه دیگری به پیکره آن وارد می‌کند. اورنگی تأکید کرد: باید با کسی که بیش از حد متعارف حقوق می‌گیرد، برخورد شود. اگر سقف حقوق A ریال است باید با حقوق A به اضافه یک ریال برخورد شود. وقتی در نظام پذیرفتید که مدیر شوید، باید قوانین را هم بپذیرید. ما دریافتی یک ریال مازاد حقوق را برنمی‌تابیم؛ اما اگر کسی در چارچوب سقف موجود حقوقی و مزایایی دریافت می‌کند، ما اجازه نداریم این مدیر را به چالش بکشیم.او با اشاره به بحث حقوق‌های نجومی در یکی، دو سال اخیر عنوان کرد: برخی از مدیران نامشان در رسانه‌ها مطرح شد، اما هیچ‌گاه کیفرخواستی علیه آنها صادر نشد. اگر تخلفی در این حوزه رخ نداده است، چرا باید آبروی یک مؤمن برود و اگر تخلف بوده، به‌عنوان یک فعال اجتماعی انتظار دارم علیه این افراد کیفرخواست صادر شود. به نظر من برخی رفتارها عجولانه است. در این فضا باید کمی از عجول‌بودن فاصله بگیریم.