بهنظر میرسد داستان استعفای رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی و انتقادات او به سیاستهای فعلی پیرامون چگونگی روبهرو نشدن با نمایندگان رژیم صهیونیستی ادامه دارد. جامعه کشتی اصرار به بازگشت خادم دارد اما او بار دیگر روز گذشته موضع خود را صریح و شفاف اعلام کرد تا مشخص شود روی تصمیمش مصر است.
مخالفت با استعفاهای حمایتی
بعد از استعفای رسول خادم در روزهای اخیر شاهد استعفاهای پیدرپی از سوی مسئولان کشتی بودیم. از روسای هیأتهای استانی بگیر تا نواب رئیس فدراسیون و اعضای شورای فنی تیمهای ملی جزو نفراتی بودند که در حمایت از خادم استعفا کردند. با این حال دیروز رئیس مستعفی فدراسیون کشتی در نخستین واکنش رسمی به این کنارهگیریها از حامیانش خواست به کار خود ادامه دهند: «ضمن تشکر از محبت همه اعضای عزیز و محترم خانواده بزرگ کشتی ایران نسبت به این حقیر، بهعنوان عضو کوچک این خانواده پرافتخار، تقاضا دارم در کنار کشتی بمانید و لحظهای آن را رها نکنید. کشتی به اندازه کافی تنها است. حکایت من هم داستان خسته شدن و تسلیم شدن نیست.»
نگفتم با اسراییلیها مسابقه دهیم
یکی از مسائلی که بعد از صحبتهای اخیر رسول خادم مطرح شده بود و این برداشت توسط برخی از کارشناسان و مسئولان صورت گرفته بود، با واکنش رئیس فدراسیون همراه شد. با اینکه برخی تصور میکردند منظور خادم از تغییر رویه، مسابقه دادن ورزشکاران ایرانی با نمایندگان رژیم صهیونیستی است، خودش این مسأله را رد میکند: «در این چند روز، در مواجهه با برخی از اظهار نظرهای مقامات محترم وابسته به نهادهای سیاسی و بعضا نظامی درباره صحبتهای اعلام شده از سوی بنده، درباره رقابت ورزشکاران ایرانی با نمایندگان رژیم صهیونیستی، بسیار متعجب شدم. این عزیزان یا واقعاً متوجه موضوع نمیشوند و یا خود را به ندانستن میزنند. بنده هیچ مرجعیت و مسئولیتی در قبال اینکه ورزشکاران ایرانی با چه کشوری مسابقه بدهند یا ندهند، نداشته و ندارم. اینگونه موضوعات مراجع خود را دارد.»
خواسته خادم چیست؟
رسول خادم در بیانیه روز گذشته خود سعی کرد بار دیگر از خواسته اصلی خود پردهبرداری کرده و البته این بار با صراحت بیشتری آن را بیان کرد: «تمام سخن من با عزیزانی که نام رژیم صهیونیستی آنها را به یاد خط قرمز نظام سیاسی میاندازد این است که، اگر به آنچه میگویید بهعنوان یک اصل در مواضع نظام سیاسی کشور اعتقاد دارید، به شهید مصطفی چمران و سردار قاسم سلیمانی تأسی کنید، سلاح بردارید و پیشاپیش ورزشکاران ملیپوش حرکت کنید. نه اینکه قهرمانان ملی را سپر بلای خود قرار دهید. شما میتوانید رسما و با صدای بلند مواضع نظام سیاسی ایران را در ارتباط با عدم انجام مسابقه با حریفان رژیم صهیونیستی به کمیته بینالمللی المپیک اعلام کنید و در این مسیر از توان دیپلماتیک خود نیز استفاده کنید.»
مقایسه با برجام
برخی از رسانهها و کارشناسان در روزهای اخیر خواسته رسول خادم را با «برجام» که در فضای سیاسی و دور از ورزش رخ داده، مقایسه کرده بودند. دیروز رئیس مستعفی کشتی ایران این اظهارنظرها را به نوعی تأیید کرد: «حال ما قهرمان ملی را منفعلانه و مظلومانه جلو میفرستیم، بدون هیچ حمایت دیپلماتیکی. بعد مجبور میشویم بر خلاف ادعایمان از ورزشکار بخواهیم پیش از مواجهه با رژیم صهیونیستی ببازد و یا مریض شود. آیا این مسأله از موضوع برجام پیچیدهتر است؟ آیا مسأله هستهای را کارشناسان امور هستهای ما دنبال کردند؟ یا قدرترین تیمهای دیپلماسیمان؟»
باهم ببازیم!
بهنظر میرسد رسول خادم با اظهاراتی که روز گذشته در بیانیهاش آمده بود، توانسته خواستههای خود را به گوش اهالی کشتی، مسئولان ورزش و مقامات بالاتر برساند. او در بخش مهمی از صحبتهای خود گفته است: «من بهعنوان یک مربی، چگونه بپذیرم درحالیکه مسئولان مستقیم این موضوع، خود را کاملاً کنار کشیدهاند، به قهرمان ملی مردمم بگویم «باید ببازی»! به شما میگویم، شما هم باید به میدان بیایید و اگر قرار به باختن است، «با هم ببازیم»! شما با بیتفاوتی و عدم حمایت از قهرمانان ملی این ملت، هدفی را دنبال میکنید که دشمنان سرزمین ما خواستار آن هستند.»
جدیدی، منتقد همیشگی خادم
در روزهایی که اهالی کشتی به صورت یکصدا پشتیبان رسول خادم در ماجراهای رخ داده هستند، یک نفر مثل همیشه ساز مخالف میزند. عباس جدیدی که چند ماه قبل در رقابت انتخاباتی با خادم شکست خورد و حتی یک رأی هم نیاورد، به انتقاد از رفتار خادم و شیوه استعفای او پرداخته است: «نخستین نفری که با کشتیگیر اسراییلی روبهرو نشد، آقای امیررضا خادم برادر رسول خادم در مسابقات جهانی ۱۹۹۵ آتلانتا بود که در بدو ورود ایشان به ایران با اهدای یک تویوتا آخرین مدل و استقبالی گسترده از ایشان مورد تشویق و تقدیر قرار گرفت.» قهرمان سابق کشتی که در دوران قهرمانی خود نیز خادم را بهعنوان رقیب و هم تیمی کنار خود میدید، بعد از طعنه زدن به برادر رئیس فدراسیون کشتی، اعلام کرده او خیلی دیر به فکر حل مشکلات افتاده است: «در این ٤٠سال گذشته دهها تن از ورزشکاران ما در رشتههای مختلف ورزشی با این موضوع روبهرو بودند. با عنایت به اینکه رسول خادم ٢٠سال در بطن پستها و فعالیتهای سیاسی قرار داشته، بهتر بود این تدبیر را از همان ٦سال پیش یعنی در ابتدای ورودش به فدراسیون کشتی میاندیشید.»