خیلی‌ها تصور می‌کنند بیمه عمر یعنی پولی را به سختی برای بازماندگانشان ذخیره کنند و بروند! برای همین است که تنها ١٥میلیون نفر ایرانی بیمه عمر دارند، اما در کشورهای توسعه‌یافته ضریب نفوذ بیمه عمر بسیار بالا و یکی از بیمه‌های رایج است.
بیمه عمر که این روزها اسامی و عنوان‌های مختلفی برای آن درنظرگرفته شده مثل «بیمه عمر و سرمایه‌گذاری»، «بیمه عمر و تامین آتیه»، «بیمه زندگی» و.... درواقع اسم‌هایی هستند تحت یک عنوان مشترک: همان «بیمه عمر». اما مگر لازم است برای یک نوع بیمه چند اسم در نظر گرفت؟ ماجرا این است که شرکت‌های بیمه برای اینکه نگاه مردم را نسبت به عنوان «بیمه عمر» عوض کنند، سعی کرده‌اند اسمش را تغییر دهند.
در سال‌های گذشته بیمه عمر یک مفهوم را در ذهن ایرانی‌ها تداعی می‌کرد: «بیمه‌ای که فقط پس از مرگ، پول سپرده‌گذاری را به خانواده مرحوم برمی‌گرداند. به همین دلیل است که شرکت‌های بیمه‌ای تلاش کرده‌اند برای تغییر این مفهوم در ذهن مردم عنوان بیمه را به زندگی تغییر دهند. اگر شما هم بدانید که این بیمه چه خدماتی به بیمه‌شدگان ارایه می‌دهد، بدون شک متوجه می‌شوید که این بیمه‌نامه را تا امروز خیلی دست‌کم گرفته بودید.
خلاصه بگویم اگر فردی بیمه‌نامه عمر داشته باشد، هم برای سال‌های بعد از خود سرمایه‌گذاری و پس‌انداز کرده است و هم می‌تواند برای حوادثی که بار مالی زیادی را بر خانواده تحمیل می‌کند، چاره‌ای بیندیشد.
یک تیر و چند نشان
در کشور ما حدود ٣٠ شرکت بیمه‌گر فعالیت می‌کنند، بعضی‌ها خیلی قدیمی هستند و به سال‌های پیش از انقلاب برمی‌گردند، بعضی‌ها هم در همین سال‌های اخیر ایجاد شده‌اند. درحقیقت شرکت‌های بیمه‌گر به این دلیل شکل گرفته‌اند که خدماتی که سازمان‌های بیمه‌ای دولتی نمی‌توانند به مردم ارایه کنند، توسط آنها ارایه شود؛ دقیقا مثل بیمه تکمیلی، زیرا این خدمات می‌تواند بار مالی سنگینی به بودجه دولت تحمیل کند، به همین دلیل شرکت‌های بیمه خصوصی شکل گرفته‌اند.
چرا بیمه عمر؟
پس حالا که بیمه تامین‌اجتماعی و بیمه تکمیلی وجود دارد، چه نیازی به بیمه عمراست؟
الف) بیمه تامین‌اجتماعی یک دفترچه درمانی است و یک حقوق بازنشستگی.
ب) باوجود پرداخت حق بیمه اجباری آن هم ٧ تا ١٠درصد حقوق که توسط سازمان‌های بالادستی تعیین می‌شود، ٣٠درصد از هزینه درمان در درمانگاه‌ها یا بیمارستان‌ها را خود بیمه‌شده پرداخت می‌کند.
پ) حقوق بازنشستگی تامین‌اجتماعی کفاف یک زندگی راحت را نمی‌دهد و بیشتر بازنشستگان باید در روزهای پس از فراغت از کار، به فکر کار دیگری باشند تا بتوانند زندگی‌شان را تامین کنند.
ت) بیمه تکمیلی سالانه است و اگر کسی نتواند در یک سازمان کار کند یا حق بیمه را پرداخت کند، بیمه تکمیلی وی قطع می‌شود.
ث) پولی که بابت حق بیمه تکمیلی پرداخت می‌شود، به‌صورت سالانه محاسبه می‌شود و حتی درصورت عدم استفاده از امکانات آن، این پول جایی ذخیره و سپرده‌گذاری نخواهدشد.
پس... بیمه عمر ایجاد شد تا کسانی که بیمه تامین‌اجتماعی دارند یا ندارند و کسانی که بیمه تکمیلی دارند یا ندارند؛ بتوانند با پرداخت حق بیمه از مزایا و خدمات بیمه‌ای استفاده کنند و درعین‌حال پولی که بابت حق بیمه می‌پردازند، در صندوقی ذخیره و بعد از پایان قرارداد به آنها با سود مضاعف و مرکب برگردانده شود.
سپرده‌گذاری در بانک یا بیمه؟
بانک که هست؛ چه نیازی به سرمایه‌گذاری در بیمه عمر؟ بانک هست، گاهی سود خوبی هم به پول شما پرداخت می‌کند، اما آیا بانک شما را در برابر حوادث هم بیمه می‌کند؟ یا اگر حادثه‌ای پیش آمد، باید همه ذخیره حسابتان را برای هزینه‌های درمانی بپردازید؟ حتما در میان دوستان و آشنایان یا حتی شبکه‌های مختلف اجتماعی دیده‌اید کسانی را که در یک تصادف خانواده‌شان را از دست می‌دهند؛ یا نقص عضو می‌شوند و ازکارافتاده؛ یا هزینه‌های سرسام‌آور درمان بیمارانی که به سرطان مبتلا شده‌اند را شنیده‌اید؛ بانک در برابر مبلغ سپرده شما، به شما هزینه‌های درمانی هم پرداخت می‌کند؟!
پوشش‌های درمانی بیمه عمر
شرکت بیمه براساس میزان حق بیمه‌ای که پرداخت می‌کنید، به شما تضمین می‌دهد در برابر خطرات، حوادث و بیماری‌ها حمایتتان کند: ١. فوت در اثر حادثه، ٢. نقص عضو و ازکارافتادگی در اثر حادثه، ٣. هزینه‌های پزشکی حادثه، ٤. بیماری‌های خاص، ٥. ازکارافتادگی در اثر حادثه یا بیماری و
٦. فوت طبیعی.
فوت طبیعی دقیقا همان چیزی است که مردم از قدیم درباره بیمه‌های عمر شنیده‌اند، یعنی اگر کسی از اعضای خانواده بیمه عمر داشت و فوت می‌کرد، شرکت بیمه مکلف بود به وراث وی پولی را پرداخت کند. این مسأله همچنان هم به قوت خود باقی است، با این تفاوت که «بیمه عمر» الان «بیمه زندگی»
هم هست.
اینکه شرکت بیمه چقدر حق بیمه می‌گیرد و چقدر هزینه‌های درمانی شما را تقبل می‌کند، حتما سوال بعدی شماست. فرض کنید شما خودتان را با ماهی ١٠٠ هزار تومان بیمه می‌کنید. در همان سال نخست شرکت بیمه به شما ٩٠میلیون تومان سرمایه فوت در اثر حادثه؛ ٩٠میلیون تومان سرمایه نقص عضو و ازکارافتادگی در اثر حادثه، ٩میلیون تومان هزینه‌های پزشکی حادثه، ١٢میلیون تومان غرامت بیماری‌های خاص و ٣٠میلیون تومان سرمایه فوت طبیعی پرداخت می‌کند. این برای سال نخست، اما شرکت‌های بیمه به شما پیشنهاد می‌کنند که سالانه حداقل ١٠ تا ٢٠درصد به پولی که به‌عنوان حق بیمه می‌پردازید، اضافه کنید. چرا؟ برای جلوگیری از اثرات تورم و دریافت سود مرکب بیشتر در پایان قرارداد. این هزینه‌ای که شما به‌صورت سالانه و اضافه پرداخت می‌کنید، غیر از سرمایه‌گذاری بیشتر، فوایدی در هزینه‌های درمانی و حوادث شما هم دارد، یعنی این ارقامی که بالاتر نوشتم، با افزایش چند درصدی نسبت به سال قبل مواجه می‌شود.
پرداخت این هزینه‌ها البته تاثیری در سود پرداختی آخر قرارداد شما ندارد، یعنی شرکت بیمه برای پوشش‌های درمانی مقدار ناچیزی از حق بیمه سالانه شما را کسر و مابقی آن را در صندوق سپرده‌گذاریتان ذخیره می‌کند، پس به سود انتهای قرارداد خللی وارد نمی‌شود.
آیا تضمینی برای برگشت سود ما هست؟
اگر شرکت بیمه ورشکست شد؟
شرایط اقتصادی کشور و گاهی ورشکستگی یا انحلال برخی شرکت‌ها باعث شده این موضوع دغدغه بسیاری از کسانی باشد که نسبت به تهیه بیمه‌نامه عمر برای خود و خانواده‌شان نگران هستند. نگرانی بجایی است و دقیقا برای همین سازمان بیمه مرکزی به‌عنوان نهاد ناظر تمامی شرکت‌های بیمه در کشور، آیین‌نامه‌ای را مصوب کرده که طی آن شرکت‌های بیمه باید سالانه ٢٥درصد از درآمد کل‌شان را به حساب بیمه مرکزی واریز کنند. چرا؟ که اگر برای یک شرکت، مشکل مالی به وجود آمد یا در آستانه انحلال قرار گرفت، سازمان بیمه مرکزی بتواند تمامی تعهدات آن شرکت بیمه را نسبت به مشتریان و بیمه‌شدگانش انجام دهد.
به این ماجرا این را هم اضافه کنید که سازمان بیمه مرکزی هر سال سطح توانگری مالی شرکت‌های بیمه را بررسی و اعلام می‌کند، یعنی یک شرکت بیمه باید درآمد سالانه خود را براساس معیار و شاخص بیمه مرکزی ارتقا دهد. این شاخص و معیار نشان می‌دهد که هر شرکت بیمه چقدر در انجام تعهدات خود نسبت به بیمه‌شدگانش توانمند است. بررسی همه این مسائل نشان می‌دهد شرکتی که شما با آن قرارداد بیمه عمر می‌بندید، چقدر احتمال ورشکستگی دارد یا اگر با مسأله‌ای همچون انحلال مواجه شد، شما چطور می‌توانید خدمات خود را از سازمان بیمه مرکزی دریافت کنید.
تنها ١٥میلیون ایرانی بیمه عمر دارند
بیمه عمر یک محصول خوب، مفید و کاربردی است؛ محصولی برای سرمایه‌گذاری و پوشش‌های درمانی. محصولی که به دلیل عدم اطلاع‌رسانی درست مغفول و گمنام مانده و حالا ما در شرایطی قرار داریم که از میان ٨٠میلیون ایرانی، تنها ١٥میلیون برای خودشان بیمه عمر و زندگی را برقرار کرده‌اند؛ برخلاف کشورهای توسعه‌یافته جهان که هر نفر حداقل ٣ بیمه‌نامه عمر دارد.
این را به یاد داشته باشید که بیمه برای زمانی است که شما سلامت هستید و نیازی به درمان پیدا نکرده‌اید، در صورتی که در زمان وقوع حادثه یا بیماری بیمه نباشید، هیچ شرکت بیمه‌ای نمی‌تواند شما را حمایت کند.
شرکت‌های بیمه تلاش می‌کنند براساس نیاز و خواسته شما خدماتشان را انتخاب کنند و گسترش دهند. مادامی که شما ارتباطی با شرکت بیمه نداشته باشید و نیازتان را مطرح نکنید، نه شما و نه شرکت بیمه نخواهید توانست به شرایط ایده‌آل و مطلوب دست پیدا کنید.
یادتان باشد اگر دردتان را به پزشک نگویید، تنها اقدام او برای شما تجویز یک استامینوفن خواهدبود!