چرا توضیح تورم خانه جواب قانع‏‏ کننده‏ و قطعی برای این پازل نیست؟ برای اینکه ما کسی را که صاحب‏خانه هست، با کسی که کلا پس ‏انداز ریسکی ندارد مقایسه نکرده‌ایم. گفتیم پازل این است که چرا فرد همان پولی را که در مسکن دارد، به جای خرید یک منزل منفرد، در سبد بهینه‏ ای از سهام یا یک صندوق مسکن سرمایه‏گذاری نمی‏کند و خودش اجاره‏ نشین نمی‏شود؟ 

در این جا افزایش اجاره و قیمت مسکن برای این فرد بین دو گزینه (صاحب‏خانه بودن و سرمایه‏گذاری در صندوق) تفاوتی ندارد. چون وقتی که شما سهام‏دار یک صندوق مسکن هستید، یعنی هم از بالا رفتن اجاره ‏ها نفع می‏برید (چون درآمد صندوق از اجاره‏ای است که از افرادی مثل خودتان جمع می‏کند) و هم از بالا رفتن قیمت مسکن (به اصطلاح کپیتال‌گین یا سود سرمایه). یعنی همه آن منافع رشد درآمدی که برای خانه‏ دار بودن متصور بود، در سهام صندوق مسکن هم منعکس خواهد شد. مضاف بر اینکه چون صندوق روی خانه ‏ها و مناطق زیادی پخش است، نوسانات درآمد آن از نوسانات درآمد یک خانه منفرد بزرگ‏تر خواهد بود، به زبان اقتصاد مالی: بازده متوسط برابر با ریسک کم‏تر. 

پس هر وقت اجاره‏ ها در اقتصاد بالا رود، سود سالیانه شما هم از صندوق بالا می‏رود و هر وقت اجاره‏ ها پایین بروند، سود شما هم کم‏تر می‏شود و در نهایتا سود و اجاره از طرفین معادله شما حذف می‏شوند. این توضیح را بدهم که صندوق‏های مسکن بنا به قانون، معمولا باید درصد بالایی (گاهی ۹۰ درصد) از سود سالانه خود را بین سهام‏داران تقسیم کنند و در نتیجه مشکل نقدشوندگی هم وجود ندارد. 

ممکن است بگویید سود سالانه صندوق متوسط روی کل کشور است، ولی من در یک منطقه خاص ساکن هستم و در نتیجه بین افزایش اجاره در محله ما و اجاره در سطح کشور ممکن است هم‏بستگی کاملی نباشد، گاهی بالاتر و گاهی پایین‌تر باشد (ولی به لحاظ آماری در بلندمدت نباید بین متوسط این دو تفاوت باشد، چون دومی متوسط کل روی متغیر اولی است). راه‌حل این مشکل چیست؟ این هم راه‏حل دارد: اولا صندوق مسکن می‏تواند ترکیب دارایی‏های خودش را جوری انتخاب کند که مقداری از بازده کم‏تر کند، ولی همیشه مطمئن باشد که یک سود سالیانه حداقلی پرداخت می‏کند (یعنی حداقل کردن ارزش در ریسک یا VaR با افزودن مقداری دارایی کم‏ریسک). حتی خانوار هم می‏تواند با انتخاب وزن مناسبی بین دارایی کم‏ریسک و صندوق مسکن، این ترکیب را طوری انتخاب کند که بتواند اختلاف موقت بین اجاره محلی و ملی را تا حد خوبی پوشش بدهد تا زمانی که دو شاخص دوباره به هم برسند. 

ممکن است بگویید قیمت مسکن در برخی مناطق (مثلا پایتخت) خیلی بیش‏تر از متوسط کشور رشد می‏کند و در نتیجه کسی که خانه‏ای در تهران یا لندن دارد، خیلی جلوتر از کسی است که صندوق مسکن ملی را دارد. خب اگر واقعا باور کسی این است که یک منطقه خاص در آینده رشد خواهد کرد، می‏تواند سهام صندوق سرمایه‏گذاری متمرکز بر یک منطقه خاص را بخرد. در این حالت از متنوع‏‏سازی تا حدی دور شده و ریسکش را بیش‏تر کرده، ولی در عوض روی یک منطقه خاص متمرکز شده است.